૨૨ ][ શ્રી જિનેન્દ્ર
શ્રી જિન – સ્તવન
(તર્જ – તૂ કૌનસી બદલી મેં )
મૈં કૌનસે હૃદય સે પ્રભુ ગુણ તેરે ગાઊં,
સારે હી મેરે તન મેં રમા કિસકો સુનાઊં;
મૈં ઢૂંઢ રહા થા કિ મેરા નાથ કહાં હૈ,
બસી હૈં ઝલક દિલમેં મેરે ફિર કહાં જાઊં. સારે – ૧
હૈ ધન્ય ઘડી આજ કી હૈ ધન્ય દિવસ યહ,
પાયે હૈં દરશ પ્રભુ કે ઐસે નિતહી મૈં પાઊં. સારે – ૨
મન ફૂલા સમાતા હૈ નહીં ‘વૃદ્ધિ’ ખુશી સે,
ચરણોં મેં રહૂં સદા યહી ભાવના ભાઊં! સારે – ૩
શ્રી જિન – સ્તવન
(તર્જ – રખિયાં બંધાવો ભૈયા)
મહિમા ક્યા ગાઊં તેરી પાર ન પાયો હૈ.
સુર નર ઇન્દ્રાદિક સારે, ગણધર ભી કથતે હારે;
મૈં તો અલ્પજ્ઞ સ્વામી, મન ઉમગાયો હૈ. ૧
મૈં કેવલ ઇતના જાનૂં, તુઝકો જગનાયક માનૂં,
તૂને હી સબકો મુક્તિ, — માર્ગ સુઝાયો હૈ. ૨
જબ તેરા ધ્યાન ધરૂં મૈં, સુખ અમૃત પાન કરૂં મૈં,
તેરો યહ ધ્યાનારૂઢ આસન ભાયો હૈ. ૩
જિસને તવ ભક્તિ ધરી હૈ, નિજ આતમ ‘વૃદ્ધિ’ કરી હૈ;
કર્મ કાટ કર જલ્દી ભવ તિર પાયો હૈ. ૪