22 ][ shrī jinendra
shrī jin – stavan
(tarja – tū kaunasī badalī men )
main kaunase hr̥uday se prabhu guṇ tere gāūn,
sāre hī mere tan men ramā kisako sunāūn;
main ḍhūṇḍh rahā thā ki merā nāth kahān hai,
basī hain jhalak dilamen mere phir kahān jāūn. sāre – 1
hai dhanya ghaḍī āj kī hai dhanya divas yah,
pāye hain darash prabhu ke aise nitahī main pāūn. sāre – 2
man phūlā samātā hai nahīn ‘vr̥uddhi’ khushī se,
charaṇon men rahūn sadā yahī bhāvanā bhāūn! sāre – 3
shrī jin – stavan
(tarja – rakhiyān bandhāvo bhaiyā)
mahimā kyā gāūn terī pār na pāyo hai.
sur nar indrādik sāre, gaṇadhar bhī kathate hāre;
main to alpagna svāmī, man umagāyo hai. 1
main keval itanā jānūn, tujhako jaganāyak mānūn,
tūne hī sabako mukti, — mārga sujhāyo hai. 2
jab terā dhyān dharūn main, sukh amr̥ut pān karūn main,
tero yah dhyānārūḍh āsan bhāyo hai. 3
jisane tav bhakti dharī hai, nij ātam ‘vr̥uddhi’ karī hai;
karma kāṭ kar jaldī bhav tir pāyo hai. 4