શિવપુર કેરો પંથ પાપતમસોં અતિછાયો,
દુઃખસરૂપ બહુ કૂપખાડ સોં વિકટ બતાયો;
સ્વામી સુખસોં તહાં કૌન જન મારગ લાગૈ,
પ્રભુપ્રવચનમણિદીપ જોતકે આગૈં આગૈં. ૧૪
કર્મપટલભૂમાંહિં દબી આતમનિધિ ભારી,
દેખત અતિસુખ હોય વિમુખજન નહિં ઉઘારી;
તુમ સેવક તતકાલ તાહિ નિહચૈ કર ધારૈ,
થુતિ કુદાલસોં ખોદ બંદ-ભૂ કઠિન વિદારૈ. ૧૫
સ્યાદવાદગિરિ ઉપજ મોક્ષ સાગર લોં ધાઈ,
તુમ ચરણાંબુજ પરસ ભક્તિગંગા સુખદાઈ;
મો ચિત નિર્મલ થયો ન્હોન રુચિપૂરવ તામૈ,
અબ વહ હો ન મલીન કૌન જિન સંશય યામૈં. ૧૬
તુમ શિવસુખમય પ્રગટ કરત પ્રભુ ચિંતન તેરો,
મૈં ભગવાન સમાન ભાવ યોં વરતૈ મેરો;
યદપિ ઝૂઠ હૈ તદપિ તૃપ્તિ નિશ્ચલ ઉપજાવૈ,
તુવ પ્રસાદ સકલંક જીવ વાંછિત ફલ પાવૈ. ૧૭
વચન-જલધિ તુમ દેવ સકલ ત્રિભુવનમેં વ્યાપૈ,
ભંગ તરંગિનિ વિકથવાદમલ મલિન ઉથાપૈ;
મનસુમેરુસોં મથૈ તાહિ જે સમ્યગ્જ્ઞાની,
પરમામૃત સોં તૃપત હોહિં તે ચિરલોં પ્રાની. ૧૮
૩૬૨ ][ શ્રી જિનેન્દ્ર