ઉસ વક્ત તુમ્હેં સેઠને જબ ધ્યાન મેં ઘેરા,
ઘર ઉસકેમેં તબ કર દિયા લક્ષ્મીકા બસેરા....હો૦ ૧૪
બલિ વાદમેં મુનિરાજ સોં જબ પાર ના પાયા,
તબ રાતકો તલવાર લે શઠ મારને આયા;
મુનિરાજને નિજધ્યાનમેં મન લીન લગાયા,
ઉસ વક્ત હો પ્રત્યક્ષ તહાં દેવ બચાયા......હો૦ ૧૫
જબ રામને હનુમંતકો ગઢલંક પઠાયા,
સીતાકી ખબર લેનેકો સહ સૈન્ય સિધાયા;
મગ બીચ દો મુનિરાજકી લખ આગમેં કાયા,
ઝટ વારિ મૂસલધારસે ઉપસર્ગ બુઝાયા......હો૦ ૧૬
જિનનાથહીકો માથ નવાતા થા ઉદારા,
ઘેરેમેં પડા થા વહ કુલિશકરણ બિચારા;
ઉસ વક્ત તુમ્હેં પ્રેમસે સંકટમેં ચિતારા,
રઘુવીરને સબ પીર તહાં તુરત નિવારા....હો૦ ૧૭
રણપાલ કુંવરકે પડીથી પાંવમેં બેરી,
ઉસ વક્ત તુમ્હેં ધ્યાનમેં ધ્યાયા થા સબેરી;
તત્કાલ હી સુકુમાલકી સબ ઝડ પડી બેરી,
તુમ રાજકુંવરકી સભી દુખદંદ નિવેરી.......હો૦ ૧૮
જબ સેઠકે નંદનકો ડસા નાગ જુ કારા,
ઉસ વક્ત તુમ્હેં પીરમેં ધર ધીર પુકારા;
તત્કાલ હી ઉસ બાલકા વિષ ભૂરિ ઉતારા,
વહ જાગ ઉઠા સોકે માનોં સેજ સકારા.......હો૦ ૧૯
સ્તવન મંજરી ][ ૩૯૩