તુમ દેવાધિદેવ પરમેશ્વર, દીજે દાન સવેરા;
જો તુમ મોખ દેત નહિ હમકો, કહાં જાંય કિંહ ડેરા.
તૂ જિનવર૦ ૨
માતા તાત તૂ હી બડ ભ્રાતા, તોસોં પ્રેમ ઘનેરા;
‘દ્યાનત’ તાર નિકાર જગતતૈં ફેર ન હ્વૈ ભવફેરા.
તૂ જિનવરા૦ ૩
❐
શ્રી નેમિનાથ – સ્તવન
(રાગ – ખ્યાલ)
મૈં નેમિજીકા બંદા મૈં સાહિબજીકા બંદા, મૈં નેમિજી૦ (ટેક)
નૈનચકોર દરસકો તરસૈ, સ્વામી પૂનમચંદા. મૈં નેમિજીકા૦ ૧
છહોં દરબમેં સાર બતાયો, આતમ આનંદકંદા;
તાકો અનુભવ નિતપ્રતિ કરતે, નાસૈ સબ દુઃખ દંદા.
મૈં નેમિજીકા૦ ૨
દેત ધરમ ઉપદેશ ભવિક પ્રતિ, ઇચ્છા નાહિં કરંદા;
રાગરોષ મદ મોહ નહીં, નહિ ક્રોધ લોભ છલછંદા.
મૈં નેમિજીકા૦ ૩
જાકો જસ કહિ સકૈ ન ક્યોંહી, ઇંદ ફનિંદ નરિંદા;
સુમરન ભજન સાર હૈ ‘દ્યાનત,’ અવર બાત સબ ફંદા.
મૈં નેમિજીકા૦ ૪
❐
સ્તવન મંજરી ][ ૪૨૧