અચાનક પરમ વૈદ્ય હૈ રોગહારા,
યથા વૈદ્યને દીનકા રોગ ટારા. ૧૧
દશા જગ અનિત્યં, શરણ હૈ ન કોઈ,
અહં મમ મઈ દોષ મિથ્યાત્વ વોઈ;
જરા-જન્મ-મરણં સદા દુઃખ કરે હૈ,
તુહી ટાલ કર્મં, પરમ શાંતિ દે હૈ. ૧૨
ખવિજલી સમ ચંચલં સુખ વિષયકા,
કરૈ વૃદ્ધિ તૃષ્ણામઈ રોગ જિયકા;
સદા દાહ ચિત્તમેં કુતૃષ્ણા બઢાવે,
જગત દુઃખ ભોગે, પ્રભૂ હમ બતાવે. ૧૩
જુ હૈ મોક્ષ બન્ધં, વ હૈ હેતુ ઉનકા,
બંધા અર ખુલા જિય, ફલં જો છુટનકા;
પ્રભૂ સ્યાદ્વાદી, તુમ્હીં ઠીક કહતે,
ન એકાંત મતકે કભી પાર લહતે. ૧૪
જહાં ઇન્દ્ર ભી હારતા ગુણકથનમેં,
કહાં શક્તિ મેરી તુઝી થુતિ કરનમેં;
તદપિ ભક્તિવશ પુણ્ય યશ ગાન કરતા;
પ્રભૂ દીજિયે નિત શિવાનન્દ પરતા. ૧૫
(૪) શ્રી અભિનન્દન જિન – સ્તુતિ
(છંદ સ્રગ્વિની)
આત્મગુણ વૃદ્ધિતે નાથ અભિનન્દના,
ધર અહિંસા વધૂ, ક્ષાંતિ સેવિત ઘના;
સ્તવન મંજરી ][ ૩૩
3