manaparyayagnAnI chhe, kevaLagnAnI to sarvotkRuShTa gnAnI chhe, hun koN chhun?
alpagna chhun. vaLI uttamatap kare topaN teno mad na kare, pote sarva
jAti, kuL, baL, vidyA, aishvarya ane tap Adi vaDe sarvathI moTo chhe
topaN parakRut apamAnane paN sahan kare chhe, parantu tyAn garva karI kaShAy
upajAvato nathI. tyAn uttam mArdavadharma hoy chhe.
have uttam Arjavadharma kahe chhe —
जो चिंतेइ ण वंकं कुणदि ण वंकं ण जंपए वंकं ।
ण य गोवदि णियदोसं अज्जवधम्मो हवे तस्स ।।३९६।।
यः चिन्तयति न वक्रं करोति न वक्रं न जल्पते वक्रम् ।
न च गोपायति निजदोषं आर्जवधर्मः भवेत् तस्य ।।३९६।।
artha — je muni manamAn vakratA na chintave, kAyAthI vakratA na kare,
vachanathI vakratA na bole tathA potAnA doShone gopave nahi – chhupAve nahi
te munine uttam Arjavadharma hoy chhe.
bhAvArtha — man-vachan-kAyAmAn saraLatA hoy arthAt je manamAn
vichAre, te ja vachanathI kahe ane te ja kAyAthI kare, paN bIjAne
bhulavaNImAn nAkhavA-ThagavA arthe vichAr to kAI karavo ane kahevun bIjun
tathA karavun vaLI kAI bIjun, tyAn mAyAkaShAy prabaL hoy chhe. em na
kare paN niShkapaT banI pravarte, potAno doSh chhupAve nahi paN jevo hoy
tevo bALakanI mAphak gurunI pAse kahe tyAn uttam Arjavadharma hoy chhe.
have uttam shauchadharma kahe chhee —
समसंतोसजलेण य जो धोवदि तिह्णलोहमलपुंजं ।
भोयणगिद्धिविहीणो तस्स सउच्चं हवे विमलं ।।३९७।।
समसन्तोषजलेन च यः धोवति तृष्णालोभमलपुंजम् ।
भोजनगृद्धिविहीनः तस्य शौचं भवेत् विमलम् ।।३९७।।
artha — je muni samabhAv arthAt rAg-dveSharahit pariNAm ane
dharmAnuprekShA ]
[ 221