: poṣh : 2000 ātmadharma : 25 :
shudhdha, shubh ane ashubhano viek
prashna–shāstramān shubh–ashubhane samān kahyā chhe, māṭe amāre to visheṣh jāṇavun yogya nathī.
uttar–je jīv shubhopayogane mokṣhanun kāraṇ mānī upādey māne chhe. tathā shudhdhopayogane āḷakhato nathī,
tene ashudhdhatānī apekṣhā vā bandhakāraṇanī apekṣhā shubh–ashubh bannene samān batāvīe chhīe. paṇ shubh–
ashubhano paraspar vichār karīe to shubhabhāvomān kaṣhāy mand thāy chhe, tethī bandh paṇ hīn thāy chhe, tathā ashubh
bhāvomān kaṣhāy tīvra thāy chhe ane tethī bandh paṇ ghaṇo thāy chhe. e pramāṇe vichār karatān siddhāntamān ashubhanī
apekṣhāe shubhane bhalo paṇ kahe chhe.
jem–rog to thoḍo vā ghaṇo būroj chhe, parantu ghaṇā roganī apekṣhāe thoḍā rogane bhalo paṇ kahīe
chhīe, māṭe shudhdhopayog na hoy tyāre ashubhane chhoḍī shubhamān pravartavun yogya chhe, paṇ shubhane chhoḍī ashubhamān
pravartavun to yogya nathī.
prashna––kāmādik vā kṣhudhādik maṭāḍatān ashubharūp pravr̥utti to thayā vinā rahetī nathī, tathā shubh pravr̥utti
īchchhā karī karavī paḍe chhe, have gnānīne īchchhā karavī nathī, māṭe shubhano udyam na karavo?
uttar–shubh pravr̥uttimān upayog lāgavāthī vā tenā nimittathī virāgatā vadhavāthī kāmādik hīn thāy chhe,
kṣhudhādikamān paṇ saṅkalesh thoḍo thāy chhe, māṭe shubhopayogano abhyās karavo yogya chhe. udyam karavā chhatān paṇ
kāmādik vā kṣhudhādik rahe, to tenā arthe jethī thoḍun pāp lāge te karavun paṇ shubhopayogane chhoḍī niḥshaṅk pāparūp
pravartavun to yogya nathī. vaḷī tun kahe chhe ke–– ‘gnānīne īchchhā nathī, ane shubhopayog īchchhā karavāthī thāy chhe.’
paṇ jem koī puruṣh kiñchitmātra paṇ potānun dhan āpavā īchchhato nathī, parantu jyān ghaṇun dravya jatun jāṇe, tyān
īchchhāpūrvak alpadravya āpavāno upāy kare chhe; tem gnānī kiñchitmātra paṇ kaṣhāy rūp kārya karavā īchchhato nathī.
parantu jyān ghaṇā kaṣhāy rūp ashubh kārya thatun jāṇe, tyān īchchhā karīne paṇ alpakaṣhāyarūp shubh kārya karavāno
udyam kare chhe. e pramāṇe ā vāt siddha thaī ke jyān shudhdhopayog thato jāṇe tyān to shubh kāryano niṣhedh ja chhe,
paṇ jyān ashubhopayog thato jāṇe, tyān to shubh kārya upāy vaḍe aṅgīkār karavā yogya chhe.
shrī pañchāstikāyanī gāthā
136 nī vyākhyāmān paṇ kahyun chhe ke:– अयं हि स्थूल लक्षतया केवल भकितप्राधान्यस्य ज्ञानीनो
भवति। उपरित न भूमिकायामलव्धा सादस्यास्थानराग निषेधार्थं तीव्ररागज्वरविनोदार्थं वा
कदाचिज्झानिनोऽपि भवतीति.
artha:– ā bhakti, ‘kevaḷ bhakti ja chhe pradhān jene’ evā agnānī jīvone ja hoy chhe; tathā tīvra rāg
jvar maṭāḍavā arthe vā asthānano rāg niṣhedhavā arthe kadāchit gnānīne paṇ hoy chhe.
prashna:–jo em chhe, to gnānī karatā agnānīne bhaktinī visheṣhatā thatī hashe?
uttar:–yathārthapaṇānī apekṣhāe to gnānīne ja sāchī bhakti chhe, agnānīne nahīn; tathā rāg bhāvanī
apekṣhāe bhaktine muktinun kāraṇ jāṇavāthī, agnānīnī shraddhāmān ati anurāg chhe; paṇ gnānīnī shraddhāmān tene
shubh bandhanun kāraṇ jāṇavāthī tevo anurāg nathī. have bāhyathī kadāch gnānīne ghaṇo anurāg thāy chhe to
kadāchit agnānīne paṇ thāy chhe. em jāṇavun. (mokṣha mārga prakāshak pā. 216–217)
jainadharma
jainadharma koī vyakitanā kathan pustak, chamatkār ke visheṣh vyakit par nirbhar nathī. te to satyano
akhaṇḍ bhaṇḍār, vishvano dharma chhe. anubhav teno ādhār chhe. yukitavād teno ātmā chhe. e dharmane
kāḷanī maryādāmān ked karī shakāy nahīn pedārthonā svarūpano te pradarshak chhe. trikāḷ abādhit satyarūp
chhe. vastuo anādi anant chhe, tethī tenun svarūp prakāshak tattvagnān paṇ anādi anant chhe.