: bhādrapad : 2000 : paryuṣhaṇ aṅk : 181 :
par vastumān sārun narasun samayasār pān 470 upar
mānavun ej sansār chhe tathā paramapūjya sadgurudevanun vyā–
parane kāraṇe mane gnān thayun khyān tā. 21–6–44 aṣhāḍ
em mānavun te ja श्री असिआ उसाय नमः sud 1 budhavār
sārun narasun kahevun kone? par vastumān kāī ‘ā sārun’ ke ‘ā kharāb’ em lakhyun nathī; temaj gnānano
svabhāv sārun narasun karavāno nathī. par vastumān sārun narasun mānavun e ja sansār chhe, tathā parane kāraṇe mane
gnān thayun eṭale ke mārī avasthā parādhīn thaī em mānavun te ja paribhramaṇanun kāraṇ chhe.
ras par chhe, tāro svabhāv tārāmān chhe, rasamān gr̥uddhi karavī te mūḍhatā chhe, ras jaḍanī avasthā chhe te kāī
jāṇatun nathī ane gnān badhun jāṇe chhe tethī gnān ane ras judā chhe, em jinadeve kahyun chhe.
prashna:– gnānīo ras khātān–pītān nahīn hoy?
uttar:– gnānī chakravartī hoy, paṇ hajī rāg chhe tyān sudhī khāy–pīe kharā, chhatān antaramān bhān chhe ke
‘ā rāg mārun svarūp nathī, māro ātmā pavitra ānandamūrti chhe, ā badhā sanyog pūrvanā kāraṇe chhe. avasthāmān
rāg chhe te mārā puruṣhārthanī vartamān nabaḷāī chhe, te rāg ke vartamān puruṣhārthanī nabaḷāī mārun svarūp nathī, par
vastu mārī nathī, par vastuthī mane rāg nathī ke par vastuthī mārun gnān nathī. tem ja mārā svabhāvamān ānandanī
kachāsh nathī, āvun antar svarūpamān gnānīne bhān chhe; jyāre agnānī bahāramān tyāgī thaīne beṭho hoy, paṇ
andaramān ‘paravastune kāraṇe rāg thato’ em mānato hoy ke parane kāraṇe gnān mānato hoy te agnānī chhe, teno
tyāg sācho nathī.
sparsha:– sumvāḷo ke karkash vagere badhā sparsha te jaḍ–paramāṇunī avasthā chhe, te sparshane kāraṇe ātmānun
gnān nathī. gnān to svatantra svabhāv chhe, te ṭāṇe gnān visheṣharūpe pariṇame chhe, sparsha te jaḍanī avasthā chhe, mārā
gnānanī avasthā mārā antarathī pariṇame chhe. sparshanā kāraṇe mārā gnānanī avasthā thatī nathī, em gnānīne
gnānanun ane sparshanā judāpaṇānun bhān chhe.
kabīranī ek vāt āve chhe ke, ekavār te pharavā nīkaḷyā, ane loko sūtelā, tyāre temaṇe kahyun chhe ke:–
“sukhīo sab sansār, khāy pīy ke sūe;
duḥkhīo dās kabīr, jab jāge tab rūe.”
ā badho sansār sukhī lāge chhe, ke khāī pīne sūtā chhe, ane hun ja duḥkhī chhun–eṭale ke jāgīne joun chhun tyān
māro ekek samay jāy chhe te anant janmamaraṇ ṭāḷavānān ṭāṇān chālyā jāy chhe. mane janmamaraṇ ṭāḷavānī
chintā lāgī chhe, ane ā lokone janmamaraṇ ṭāḷavānī chintā lāgatī nathī tethī sūtā chhe, em kabīre vairāgyathī
kahel chhe.
unāḷānī r̥utumān be rūpiyānī sher vāḷī kerī khāīne be maṇanī reshamī taḷāīmān sūmvāḷā sparshanā
bhogavaṭāmān paḍyo hoy ane temān shānti māne; paṇ sparshathī ātmāne shānti ane gnān thatān nathī, ātmāne
shānti ane gnān to andaranī ekāgratāthī thāy chhe.
reshamī gāḍalānne to bichārānne khabar paṇ nathī ke pote koṇ chhe ane kevī avasthāmān chhe, teno
jāṇanāro ātmā chhe, paṇ ātmānun gnān tenāthī thatun nathī. sparsha te jaḍ chhe, te kāī jāṇatun nathī ane gnān te
chetanasvarūp chhe te badhun jāṇe chhe, māṭe sparsha ane gnān banne chīj judī chhe, em shrī jinadev kahe chhe.