svabhāv chhe, karmane laīne gnān jāṇatun nathī, gnān to gnānane laīne thāy chhe.
khīlatun hoy?’ tene kahe chhe ke, sāmbhaḷ! tārā gnānanī te ṭāṇānnī avasthā ja sva–parane jāṇanārī chhe, tethī te
karmane jāṇe chhe, tyān tārā gnānanun sāmarthya chhe; ten tārā gnānanī avasthā taraph na jotān karma upar lakṣha karyun ane
tārā gnānanī avasthānī pratīt na karī te draṣhṭinī ja bhūl chhe.
gnān karyun. karma tārā gnānane rokatun nathī, karma to tārā gnānanun gney chhe. gney vastu gnānane roke nahīn.
gnānāvaraṇīy karma jaḍ chhe. te gnānane rokatun nathī, paṇ gney chhe. jo gneyavastu gnānamān naḍe to kevaḷīne lokālok
gney chhe te tene naḍavān jāīe, paṇ tem banatun nathī kemake gnānane–gney vastu naḍatī nathī.
jāṇavāmān asātā kyān naḍī? sātā sārī ane asātā kharāb e vāt paṇ sāchī nathī.
kāraṇe gnānanī avasthā māne chhe, eṭale gnān ane gneyanī ekatā māne chhe te ja adharma chhe; ane te mānyatā pharī
ke hun to jāṇanār ja chhun. (to e dharmanun kāraṇ chhe.) āmān mānyatā ja pheravavānī chhe, bahāramān kāī karavānun
nathī. vāramvār ā ja shravaṇ, ā ja manan ane ā ja shraddhānā ghā paḍavā joīe; vāramvār vastunun svādhyāy
dhyān karavun joīe, ānun ja shravaṇ manan joīe.
avasthā te ja yād āve evī hatī. tārī te avasthānun gnān ja karane! karma to gney chhe, jaḍ chhe, te kāī paṇ
jāṇatān nathī ane ātmānun gnān to badhun jāṇe chhe. bhagavān jinadev kahe chhe ke, karma ane ātmā tadna judān chhe.
gnān ane karma judān chhe te gnān karane!
ātmā chhe; temān bhed paḍe te bhed je draṣhṭino viṣhay thato nathī, paṇ avasthāno viṣhay thāy
chhe. eṭale draṣhṭimān rāgadveṣh chhe ja nahi, gnānamān te gney chhe, chāritranī apekṣhāe te jher chhe.
draṣhṭinī apekṣhāe rāgadveṣh je gnānīne thāy chhe te nirjarā arthe chhe. jeṭalī jeṭalī nirmaḷ
paryāy gnānīne vadhe teṭalā teṭalā pramāṇamān naimittik bhāv ane par nimitta chhūṭatān jāy
chhe, evo nimitta naimittik bhāvano sambandh chhe.