. તો અવતાર એળે જાશે!
ભૃગુ પુરોહિતના બે છોકરાઓ કહે છે કે, હે માતા! અમારે હવે બીજો ભવ કરવાનો નથી.
अज्जेव धम्मं पडिवज्जयामो जहिं पवन्ना न पुणभ्भवामो।
अणागयं ने वय अत्थि किं चि सद्धाखमं नेविण इत्तूरागं।।
બે છોકરાઓ નાની ઉંમરના છે, તેને અવધિજ્ઞાન નથી, પણ જાતિ સ્મરણ જ્ઞાન થયું છે, આત્માનું જ્ઞાન
થયું છે. તે બન્ને છોકરાઓ વૈરાગ્ય પામીને માબાપને કહે છે કે:–
“હે માતા! હે જનેતા! હે પિતા! અમે આજે જ આત્માની નિર્મળ શક્તિને અંગીકાર કરીશું. માતા!
કોલકરાર કરીને કહીએ છીએ કે ફરીને ભવ કરવાનો નથી, ફરીને શરીર લઈને આવવું નથી. માતા!
આત્મશક્તિના જોરથી કહીએ છીએ કે, હવે અવતાર કરવો નથી; આત્માના શુદ્ધ ચિદાનંદ સ્વરૂપનું જ્યાં ભાન
થયું ત્યાં ફરીને ભવ કરવાનો નથી. માતા! કોલકરાર કરીને કહીએ છીએ કે, હવે બીજો ભવ કે બીજી માતા
કરવાના નથી. બીજી માતાને હવે રોવડાવવી નથી. માતા! એક તને દુઃખ થશે, હવે બીજી માતા નહીં
રોવડાવીએ, અમે અશરીરી સિદ્ધ થઈ જશું. ફરીને અમે આવવાના નથી.” આ કોણ કહે છે? છદ્મસ્થ કહે છે.
કેવળજ્ઞાન થયું નથી પણ સમ્યગ્દર્શનના જોરથી કહે છે.
માતા કહે છે કે:– દીકરાઓ! નાના છો માટે સંસારના સુખ ભોગવી–ભુક્તભોગી થઈ પછી જાજો, આપણે
સાથે નીકળીશું. માતા કહે છે કે બેટા! વિષયો જોયા નથી, તુષ્ણા રહી જશે માટે ભુક્તભોગી થઈ પછી નીકળો.
છોકરાઓ કહે છે–“જનેતા! જગતમાં અણપામેલી એવી કઈ ચીજ રહી ગઈ છે? માત્ર આત્મ–સ્વભાવ
સિવાય અણપામેલ એવું કિંચિત્ માત્ર પણ નથી રહ્યું. અણપામેલ એક આત્મા રહી ગયો છે. અહમેંદ્રાદિ પદ પણ
મળ્યા વિના રહ્યાં નથી. હે માતા! રજા આપ, અમારા પ્રત્યેનો રાગ તોડીને શ્રદ્ધા કરવી તે તમારા આત્માને શ્રેયનું
કારણ છે. અમારા પ્રત્યેની રાગની લાળ છોડીને આત્માની શ્રદ્ધા કરવી તે તમને ક્ષેમકુશળ થવાનું કારણ છે, માતા!
શ્રદ્ધા કરો! ” કોણ બોલે છે? છોકરાઓ જાગીને બોલે છે. આત્માનું કરવા ઊઠયા તે રોકાશે નહીં. રણે ચડયા
રજપૂત છૂપે નહીં; છોકરાઓ કહે છે કે માતા! માતા! રજા આપ, અમે આજે જ ધર્મને અંગીકાર કરશું.
જે પહેલેથી કહે છે કે આત્મા શું કરે, કર્મ નડે છે, કર્મ મારગ આપે ત્યારે ધર્મ થાય, એમ જે પોક મૂકે છે
તે મર્યા જ પડ્યા છે, તે હાર્યા જ પડ્યા છે. પણ અરે ભાઈ! તું ચૈતન્યમૂર્તિ, અનંત શક્તિનો ધણી, તને કર્મની
રાંકાઈની વાત શોભે નહીં, આચાર્યદેવ કહે છે કે અમે જે આ સમયસારમાં ભેદજ્ઞાનની વાત કહી છે–નિર્ભય અને
નિઃશંક થવાની વાત કહી છે તે ત્રણકાળમાં ફરે નહીં એવી અપ્રતિહતપણાની આ વાત છે. તે સાંભળીને અંતરથી
શ્રદ્ધા બેસે તેને ભવની શંકા રહે નહીં, તેનો પુરુષાર્થ ઉપડ્યા વિના રહે નહીં.
આ મનુષ્ય જીવનમાં આત્માનું કરી લે. આ રાતી–પીળી પચરંગી દુનિયામાં મોહ કરતો ફરે છે પણ
ભાઈ! શરીરનું એક રજકણ ફરશે ત્યારે તું તેને અટકાવી નહીં શકે. તું એમ માને છે કે હું તેને અટકાવી દઉં છું.
પણ તે તારી મૂઢતાને તું સેવે છે. રજકણની જે કાળે જે અવસ્થા થવાની તે નહીં ફરે. આને તો જ્યાં હજાર–
પાંચસોનો પગાર થાય ત્યાં ‘હું પહોળો ને શેરી સાંકડી’ એમ રાતો–પીળો થઈને ફરે, પણ અરે પ્રભુ! ધુમાડાના
બાચકા ન ભરાય, વેળુના ગઢ ન થાય ટાટના કોથળામાં પવન ન ભરાય તેમ પરને પોતાનું કરી રાતુ–પીળુ ન
ફરાય; ચૈતન્ય ભગવાન અનંત શક્તિનો પિંડ તેને ભૂલીને પરને પોતાનું કરે છે તો અવતાર જાશે એળે! આવો
સમાગમ મળ્યો છે, માટે આત્માનું કરીને ચાલ્યો જા.
–માગશર– પૂજ્ય કૃપાળુ ગુરુદેવ શ્રી કાનજી સ્વામીની દીક્ષાજયંતી
સુદ ૨ શુક્ર તા. ૧૭ નવે. (દીક્ષા સાં. ૧૯૭૦)
,, પ સોમ ૨૦ ,, સુદ ૧૧ રવિ ૨૬ નવે
,, ૮ ગુરુ ૨૩ ,, ,, ૧૪ મંગળ ૨૮ ,,
,, ૯ શુક્ર ૨૪ ,, ,, ૧૫ બુધ ૨૯ ,,
શ્રી પાર્શ્વનાથ જન્મદિન વદ ૨ શુક્ર ૧ ડિસે.
,, ૧૧ સોમ ૧૧ ડિસે. ,, ૫ સોમ ૪ ,,
,, ૧૪ ગુરુ ૧૪ ,, ,, ૮ શુક્ર ૮ ,,
,, ૦)) શુક્ર ૧૫ ,, ,, ૧૦ રવિ ૧૦ ,,