। ધર્મનું મૂળ સમ્યગ્દર્શન છે ।
વર્ષ ત્રીજું : સંપાદક : માહ
અંક ચોથો રામજી માણેકચંદ દોશી ૨૪૭૨
વકીલ
સમ્યગ્દશન
સાચા દેવ – ગુરુ – ધર્મને માટે તન – મન – ધન સર્વસ્વ અર્પણ
કરે, માથું કપાઈ જાય તોય કુદેવ – કુગુરુ – કુધર્મને ન માને, શરીર
બાળી નાંખે તોય મનમાં ક્રોધ ન કરે અને પિરગ્રહમાં વસ્ત્રનો
તાણોય ન રાખે – છતાં – આત્માની ઓળખાણ વગર જીવની દ્રષ્ટિ પર
ઉપર અને શુભરાગ ઉપર રહી જાય છે તેથી તેને મિથ્યાત્વનું
મહાપાપ ટળતું નથી. સ્વભાવને અને રાગને તેમનાં ચોક્કસ
લક્ષણોવડે જાુદા ઓળખવા તે જ સમ્યગ્દર્શનું સાચું કારણ છે.
નિમિત્તને અનુસરતો ભાવ અને ઉપાદાને અનુસરતો ભાવ તે
બંને જાુદા છે. શરૂઆતમાં કહ્યાં તે બધા ભાવ નિમિત્તને અનુસરતા
છે. નિમિત્ત ફર્યું તેથી સમ્યગ્દર્શન થતું નથી પણ નિમિત્ત તરફના
લક્ષને ફેરવીને ઉપાદાનમાં લક્ષ કરે તો સમ્યગ્દર્શન થાય છે.
નિમિત્તના લક્ષે બંધન છે, ઉપાદાના લક્ષે મુક્તિ છે.
[મગસર સદ ૯ સ. ૨૦૨ સમયસર]
વાર્ષિક લવાજમ છુટક નકલ
અઢી રૂપિયા ચાર આના
આત્મધર્મ કાર્યાલય સુવર્ણપુરી – સોનગઢ (કાઠિયાવાડ)