। धर्मनुं मूळ सम्यग्दर्शन छे ।
वर्ष त्रीजुं : संपादक : माह
अंक चोथो रामजी माणेकचंद दोशी २४७२
वकील
सम्यग्दशन
साचा देव – गुरु – धर्मने माटे तन – मन – धन सर्वस्व अर्पण
करे, माथुं कपाई जाय तोय कुदेव – कुगुरु – कुधर्मने न माने, शरीर
बाळी नांखे तोय मनमां क्रोध न करे अने पिरग्रहमां वस्त्रनो
ताणोय न राखे – छतां – आत्मानी ओळखाण वगर जीवनी द्रष्टि पर
उपर अने शुभराग उपर रही जाय छे तेथी तेने मिथ्यात्वनुं
महापाप टळतुं नथी. स्वभावने अने रागने तेमनां चोक्कस
लक्षणोवडे जाुदा ओळखवा ते ज सम्यग्दर्शनुं साचुं कारण छे.
निमित्तने अनुसरतो भाव अने उपादाने अनुसरतो भाव ते
बंने जाुदा छे. शरूआतमां कह्यां ते बधा भाव निमित्तने अनुसरता
छे. निमित्त फर्युं तेथी सम्यग्दर्शन थतुं नथी पण निमित्त तरफना
लक्षने फेरवीने उपादानमां लक्ष करे तो सम्यग्दर्शन थाय छे.
निमित्तना लक्षे बंधन छे, उपादाना लक्षे मुक्ति छे.
[मगसर सद ९ स. २०२ समयसर]
वार्षिक लवाजम छुटक नकल
अढी रूपिया चार आना
आत्मधर्म कार्यालय सुवर्णपुरी – सोनगढ (काठियावाड)