સ્વભાવદ્રષ્ટિના જોરરૂપ પુરુષાર્થથી ગુણસ્થાનોની
પરિપાટીના સામાન્ય ક્રમ અનુસાર તેને પહેલાં અશુભ
પરિણતિની હાનિ થાય છે અને પછી ધીમે ધીમે શુભ
પરિણતિ પણ છૂટતી જાય છે. આમ હોવાથી તે શુભ
રાગના ઉદયની ભૂમિકામાં ગૃહવાસનો અને કુટુંબનો
ત્યાગી થઈ વ્યવહારરત્નત્રયરૂપ પંચાચારોને અંગીકાર
કરે છે. જો કે જ્ઞાન ભાવથી તે સમસ્ત શુભાશુભ
ક્રિયાઓનો ત્યાગી છે તોપણ પર્યાયમાં શુભ રાગ નહિ
છૂટતો હોવાથી તે પૂર્વોક્ત રીતે પંચાચારને ગ્રહણ કરે છે.
કાવ્ય હિંમતલાલભાઈ ગવડાવતા હતા અને મુમુક્ષુઓ
ઝીલતા હતા. તેમણે લગભગ ૮ ગાથા ગવડાવ્યા બાદ
પૂજ્ય ગુરુદેવશ્રીએ ગવડાવવાનું શરૂ કર્યું હતું. અપૂર્વ
અવસરની ભાવના વખતનું એ દ્રશ્ય ઘણું સુંદર–વૈરાગ્ય
પ્રેરક હતું. તેમાં જ્યારે ‘એકાકી વિચરતો’ એ ગાથા
આવી ત્યારે તો એમ થતું હતું કે–જાણે પર દ્રવ્યો અને
પરભાવોના સંગથી છૂટો પડીને આત્મા પોતાના એકાકી
સ્વરૂપમાં જ વિચરવા માંડયો હોય! અન્ય એ એકાકી
દશા. જેમ વનવિહારી મુનિઓ એકબીજાથી નિરપેક્ષ હોય
છે તેમ તે વખતે સર્વે મુમુક્ષુઓ પણ એક બીજાથી
નિરપેક્ષ થઈને પોતપોતાની ભાવનામાં મસ્ત હતાં.
ગવડાવ્યું હતું.
વાત ન ગમે આ વિની આઠે પહોર ઉદાસજી. જં. ૧
સેજ પલંગ પર પોઢતાં, મંદિર ઝરૂખા માંયજી;
તેને નહિ તૃણ સાથરો, રહેતા તરૂતલ છાંયજી–જં. ૨
સાલ દુશાલા ઓઢતાં, ઝીણા જરકશી જામજી;
તેણે રે ન રાખ્યું તૃણ વસ્ત્રનું, સહે શીર શીત
ઘામજી. જં. ૩
હાજી કહેતાં હજાર ઉઠતાં, ચાલતાં લશ્કર લાવજી;
તે નર ચાલ્યા રે એકલા, નહિ પેંજાર પાવજી–જં. ૪
મંદિર–ઝરૂખા મેલી કરી, આસન કીધલાં દૂરજી–જં. પ
ધન્ય ધન્ય શ્રી સુકુમાર મુનિ, ગ્રહ્યું સ્વરૂપ નિર્ગ્રંથજી;
રાજ સાજ સુખ પરિહરી વેગે ચાલિયા વનજી–જં. ૬
એ વૈરાગ્ય વંતને જાઉં વારણે, બીજાં ગયા રે અનેકજી;
ધન્ય રે જનો એ અવનિ વિષે તેને કરું હું નમનજી–જં. ૭
ગજાવતાં સમસ્ત મુમુક્ષુમંડળ ત્યાંથી પાછું ફર્યું હતું. જાણે
વનમાં શ્રી સીમંધર ભગવાનનો દીક્ષા કલ્યાણક ઊજવીને
જ પાછાં આવતાં હોય,–એવી રીતે પાછા ફરતી વખતે
રસ્તામાં સીમંધર ભગવાનના દીક્ષાકલ્યાણકનું સ્તવન
ગવાતું હતું, તેની મુખ્ય બે કડીઓ નીચે મુજબ છે.
થાયે જિન દિગંબર મુદ્રાધારી દેવ–
શ્રી સીમંધર પ્રભુજી તપોવનમાં સંચર્યા રે...
જગત પ્રકાશક શાંતિધારી અહો તુજ દિવ્યતા રે..વંદો
સાધ્યું ધ્યાન ધ્યેય ને ધ્યાતા એકાકાર,
એવા વનવિહારી પ્રભુજી વીતરાગી થયા રે...વંદો
લગભગ ૯–૩૦ મિનિટે સ્વાધ્યાય મંદિર પહોંચ્યા
એ રીતે મહાન વન યાત્રા થઈ અને જંગલમાં મંગળ થયું.
તીર્થધામ શ્રી સુવર્ણપુરીમાં, સહેસાવન બહુ સોહે છે...
સદ્ગુરુદેવના ચરણ કમળથી સહેસાવન બહુ સોહે રે...
સહેસાવનમાં ભક્ત વૃંદોમાં સદ્ગુરુદેવ બહુ સોહે રે...
સહેસાવનમાં સદ્ગુરુદેવને ચારિત્ર ભાવના ઉલ્લસી રે...
સહેસાવનમાં અપૂર્વ ભક્તિ સદ્ગુરુદેવની સુણી રે...
વનયાત્રા આત્માર્થીઓના હૃદયમાં ચિરંજીવ બની રહેશે.