ATMADHARMA With the permisson of the Baroda Govt. Regd. No. B. 4787
order No. 30-24 date 31-10-44
––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
ते मूढ जीव, शरीरनुं प्रमाण, समवसरण आदिनी महिमायुक्त शोभा तथा पुण्यना आडंबरने जिनेश्वर
भगवाननुं स्वरूप समजे छे अने तेमां ज पोताना ज्ञानने रोकी राखे छे. परंतु वीतरागता, सर्वज्ञता इत्यादि गुणो
वडे जिनेन्द्रदेवने ते मतार्थी जीव ओळखतो नथी.
वळी ते मतार्थी जीव देवादि गतिना भेदोने तथा स्वर्गादि स्थान भेदोने अने पोताना वाडाना वेश तथा
क्रियानुं जेमां वर्णन होय तेने ज प्रयोजनभूत ज्ञान माने छे अने पूर्वोक्त वर्णन जे पुस्तकमां होय तेने माने छे.
परंतु आत्मानो स्वभाव शुं अने तेने बंधन तथा मुक्ति शुं कारणे थाय तेनुं वास्तविक स्वरूप जेमां बताव्युं होय
एवां शास्त्रने ते ओळखतो नथी.
वळी ते मतार्थी जीव, जेमने मात्र बाह्य त्याग छे परंतु आत्माना साचा ज्ञाननो एक अंश पण नथी तेने
साचा गुरु माने छे अथवा कूळ परंपराथी मनाती आवती कोई व्यक्तिने पोताना गुरु माने छे अने तेमां अर्पण
थई जाय छे, परंतु साचा आत्मज्ञानी निर्ग्रंथ वीतरागी गुरुने ते ओळखतो नथी.
(२) आत्मार्थी जीव पोताना साचा हितने माटे उत्कृष्ट निमित्त एवा सद्गुरु शोधे छे. ते जाणे छे के जेमने
आत्मानुं सत्य ज्ञान होय, परथी लाभ–नुकशान न मानवानी समता होय, शरीरनी विचरवा आदिनी क्रिया उदय
प्रमाणे थाय छे अर्थात् जीव ते क्रिया करी शकतो नथी–एम जे मानता होय, जेमनी वाणी पूर्वे कदी नहि सांभळेला
एवा साचा न्यायोथी भरेली होय अने उत्कृष्ट प्रयोजनभूत श्रुतज्ञान होय ते सद्गुरु छे.
आवा ज्ञानी गुरुराजनो ज्यारे अमने वियोग वर्ततो हशे त्यारे अमे जेमां आत्मा आदि पदार्थोनी सिद्धि
होय, जेमां सम्यग्दर्शन–ज्ञान–चारित्रनुं साचुं निरूपण होय एवां सत् शास्त्रोनो बराबर अभ्यास करशुं तथा
सद्गुरुदेवे जे तत्त्वोने ऊंडां विचारवाना कह्यां छे तेनो अमे बराबर विचार करशुं.
(३) (क) सर्प आदि जीवोमां जन्मथी ज क्रोधादि कषायोनुं ओछावत्तापणुं जोवामां आवे छे तेथी एम
जणाय छे के ते जीव ते प्रकारना संस्कार पूर्व भवथी साथे लईने अहीं आव्या छे. आवा पूर्वना संस्कारोथी सिद्ध
थाय छे के जीव नित्य छे.
(ख) सर्व अवस्थाने विषे न्यारो सदा जणाय. प्रगटरूप चैतन्यमय, ए एंधाण सदाय. प४.
(४) दया–दान–पूजा–भक्तिरूप शुभभाव अने हिंसा–जूठुं–चोरी–काम–क्रोध आदि अशुभ भावनो नाश
करतां जीवनो मोक्षस्वभाव ऊपजे छे. ते मोक्षअवस्थामां विकारनो अने देहादि पदार्थोना संयोगनो संपूर्ण अभाव
होय छे. परंतु ते मोक्षअवस्थामां जीवने अनंत ज्ञान–दर्शन–सुख–वीर्य आदि गुणोनी प्रगटता होय छे.
(प) क–आत्मा द्रव्ये नित्य छे, पर्याये पलटाय.
ख–वैराग्यादि सफळ तो जो सह आतमज्ञान
ग–क्रियाजड=शरीरनी अने पुण्यनी क्रियाथी ज मोक्ष थशे एवी अज्ञान मान्यतावाळा.
प्रेरणा=पराश्रित चिंतवन, पराश्रित मनन. छद्मस्थ=अपूर्ण ज्ञानी
अवगाहन=ऊंडो विचार करवो. (स्थळ संकोचने कारणे विशेष आवता अंके)
धार्मिक उत्सवना दिवसो
– सोनगढमां आ वर्षे पर्युषण पर्व पहेला श्रावण वद १३ बुधवार ता. १३–८–४७ थी शरू करीने बीजा
श्रावण सुद प बुधवार ता. २०–८–४७ सुधी पाळवामां आवशे.
– श्री जैन अतिथि सेवा समितिनी बेठक ता. १७–८–४७ रविवारना दिवसे सांजे प वागे भरवामां आवशे.
रा. मा. दोशी
बे दातार
प्रश्नः–सुखना दातार कोण?
उत्तरः–सम्यक् अभिप्राय अने राग–द्वेषनी अनुत्पत्ति ए ज सुखना दातार छे.
प्रश्नः–दुःखना दातार कोण?
उत्तरः–मिथ्या अभिप्राय अने पर वस्तुमां इष्ट–अनिष्टपणुं कल्पीने राग–द्वेषनी उत्पत्ति ते ज दुःखना दातार छे.
_____________________________________________________________________________
मुद्रकः चुनीलाल माणेकचंद रवाणी, शिष्ट साहित्य मुद्रणालय, दासकुंज, मोटा आंकडिया, काठियावाड
प्रकाशकः श्री जैन स्वाध्याय मंदिर ट्रस्ट सोनगढ वती जमनादास माणेकचंद रवाणी, मोटा आंकडिया ता. ४–६–४७