माधिसंजातवीतरागसहजानंदरूपसुखानुभूतिमात्रलक्षणेन स्वसंवे–दनज्ञानेन
स्वसंवेद्यो गम्यः प्राप्यो भरितावस्थोऽहं, रागद्वेषमोहक्रोधमानमायालोभ–
पंचेन्द्रिय विषयव्यापार–मनो–वचनकायव्यापार–भावकर्मद्रव्यकर्मनोकर्मख्याति–
पूजालाभद्रष्टश्रुतानुभूतभोगाकांक्षारूपनिदानमायामिथ्याशल्यत्रयादिसर्वविभा
वपरिणामर हितशून्योऽहं; जगत्त्रये कालत्रयेऽपि मनोवचन कायैः
कृतकारितानुमतैश्च शुद्धनिश्चयनयेन। तथा सर्वेऽपि जीवाः, इति निरंतरं
भावना कर्तव्येति।।
ઉત્પન્ન વીતરાગ–સહજાનંદરૂપ સુખની અનુભૂતિ માત્ર જેનું લક્ષણ (–સ્વરૂપ) છે એવા સ્વસંવેદન જ્ઞાન વડે
સ્વસંવેદ્ય (પોતાથી વેદાવાયોગ્ય) –ગમ્ય (જણાવાયોગ્ય) –પ્રાપ્ય (પ્રાપ્ત થવા યોગ્ય) –એવો ભરિતાવસ્થ (–
ભરેલી અવસ્થાવાળો, પરિપૂર્ણ સ્વરૂપ) છું; હું રાગ–દ્વેષ–મોહ, ક્રોધ–માન–માયા–લોભ, પાંચ ઈન્દ્રિયોનો
વિષયવ્યાપાર, મન–વચન–કાયાનો વ્યાપાર, ભાવકર્મ–દ્રવ્યકર્મ–નોકર્મ, ખ્યાતિ–પૂજા–લાભની તેમજ દ્રષ્ટ–શ્રુત–
અનુભૂત ભોગોની આકાંક્ષારૂપ નિદાન, માયા તથા મિથ્યારૂપ ત્રણ શલ્ય–ઈત્યાદિ સર્વ વિભાવ પરિણામરહિત
શૂન્ય છું. ત્રણે લોકમાં, ત્રણે કાળે શુદ્ધ નિશ્ચયનયે હું આવો છું તથા બધાય જીવો એવા છે–એમ મન–વચન–
કાયાથી તથા કૃત–કારિત–અનુમોદનથી નિરંતર ભાવના કર્તવ્ય છે.