Atmadharma magazine - Ank 053
(Year 5 - Vir Nirvana Samvat 2474, A.D. 1948).

< Previous Page   Next Page >


PDF/HTML Page 9 of 17

background image
: ૭૨ : આત્મધર્મ : ફાગણ : ૨૪૭૪ :
પંચમકાળનાં અજ્ઞાની જીવોને – ધર્મનો ઉપદેશ
શ્રી સમયસારજી મોક્ષઅધિકાર ગા. ૨૯૮ – ૨૯ ઉપરનાં વ્યાખ્યાનમાંથી
(૧) ધર્મી થવું હોય તો ચૈતન્યને સમજ
પંચમ આરામાં થયેલા મુનિ પંચમ આરાના જીવોને ધર્મ સમજાવે છે કે હે જીવ! જો તું તારા
ચૈતન્યસ્વભાવને સમજ તો તારા ભવના છેડા આવશે. જેઓ ચોથા આરામાં થઈ ગયા તેમને કે જેઓ સમજી
ગયા છે એવા જ્ઞાનીઓને સંબોધીને આ કહેતા નથી પણ જે સત્ય સમજીને આત્મકલ્યાણ કરવાના જિજ્ઞાસુ છે
એવા જીવોને સંબોધીને કહ્યું છે. ‘તું બીજાની સેવા–ભક્તિ કર તો ધર્મ થાય અથવા તો કંદમૂળ–વગેરે ખાવાનો
ત્યાગ કર તો તેટલાથી ધર્મ થઈ જાય’–એમ કહ્યું નહિ, પણ આત્મસ્વભાવનું જ અનેક પ્રકારે વ્યાખ્યાન કરીને તે
જ સમજવાનું કહ્યું અને તે સમજણથી જ ધર્મ થાય એમ કહ્યું છે. જેવો ચૈતન્યસ્વભાવ કહ્યો તેવો જ તારા
જ્ઞાનમાં સમજ અને પછી તેમાં સ્થિરતા કર તો જ તારા ઉપવાસ, દયા, ભક્તિ, વ્રત વગેરે બધું સાચું થાય; પરંતુ
ત્યાં પણ જે સમજણ અને સ્થિરતા છે તે જ ધર્મ છે, વ્રતાદિનો રાગ તે ધર્મ નથી.
(૨) સ્વભાવની સમજણ વગર ત્યાગ હોય નહિ
જો સેવા–ભક્તિના ભાવથી કે કંદમૂળાદિના ત્યાગથી ધર્મ થતો હોય તો અજ્ઞાની અને અભવ્યને પણ ધર્મ
થાત, કેમ કે તેઓ પણ સેવા ભક્તિના શુભભાવ અને કંદમૂળાદિનો ત્યાગ કરે છે. આચાર્ય ભગવાન કહે છે કે જો
તારે ધર્મ કરવો હોય તો સત્સમાગમે સાચા પ્રયત્નવડે તું તારા ચૈતન્ય સ્વભાવને સમજ. સાચી સમજણ થતાં તેમાં
જ વિશેષ સ્થિરતાવડે રાગ ટળે છે અને રાગ ટળતાં તેનાં નિમિત્તો પણ હોતાં નથી. એ રીતે સાચી સમજણપૂર્વક
પરથી ઉદાસીન થઈને રાગ ટાળ્‌યો ત્યાં ‘બહારનો ત્યાગ કર્યો’ એમ ઉપચારથી કહેવાય છે. પ્રથમ આત્માના
સ્વભાવને જાણ્યા વગર અને તેનો મહિમા આવ્યા વગર પરથી ખરી ઉદાસીનતા આવે નહિ; અને અંતરથી ખરી
ઉદાસીનતા આવ્યા વગર ત્યાગ કઈ રીતે કહેવો? જેમ આંધળો વણે અને વાછડો ચાવે તેમ હે અજ્ઞાની! તું ગમે
તેટલી શુભક્રિયા કર પણ તારી બધી શુભક્રિયાને મિથ્યાત્વરૂપી વાછડો ચાવી જાય છે. તું ગમે તેટલા શુભભાવ કર
પણ તેનાથી મિથ્યાત્વનું મોટું પાપ ટળવાનું નથી. મિથ્યાત્વનું પાપ તો સાચી સમજણથી જ ટળે છે.
(૩) જ્ઞાની શું કરે છે?
બોલવાની રીત બહારથી હોય પણ સમજણની રીત તો સ્વભાવમાં છે. જ્ઞાનીની ભાષામાં પણ એમ આવે કે
મેં આ લીધું–આ દીધું–આ કામ કર્યું. પણ ખરેખર તો તે વાણી બોલવાનું કામ પણ જ્ઞાનીએ કર્યું નથી અને પરવસ્તુ
લેવા દેવાનું કામ પણ તે પોતાનું માનતા નથી, એણે તો જ્ઞાન જ કર્યું છે. અજ્ઞાનીને એમ લાગે છે કે જ્ઞાની આમ કેમ
બોલે? અથવા આમ કેમ કરે? પણ ભાઈ, એ તો તેં બહારની રીતે જોયું, તને અંતર સ્વભાવની રીત જોતાં ન
આવડયું. તારી બાહ્યદ્રષ્ટિથી તને બહારની ક્રિયા અને બહુ તો રાગ દેખાણો, પણ જ્ઞાનીનો અંતર અભિપ્રાય શું છે
અને જ્ઞાનીનું જ્ઞાન શું કામ કરે છે એની તને ખબર પડી નહિ. બહારની ક્રિયા તો તદ્ન સ્વતંત્ર છે અને જે રાગ
જ્ઞાનીને દેખાય છે તે રાગનો પણ તેઓ સ્વભાવમાં સ્વીકાર કરતા નથી તેથી તેઓ રાગને કરતા જ નથી, પણ
સ્વભાવને અને રાગને જુદા પણે જાણે જ છે. જ્યાં સુધી તને પોતાને સ્વભાવ અને રાગ વચ્ચે ભેદજ્ઞાન ન થાય
તથા જડની ક્રિયા સ્વતંત્ર ન ભાસે ત્યાં સુધી, જ્ઞાની શું કરે છે તેના અંતરની તને ખબર પડશે નહિ.
(૪) જેઓ આત્માની સમજણની ના પાડે છે તેઓ ધર્મક્રિયાની જ ના પાડે છે.
ધર્મને માટે યથાર્થ સમજણ એ જ પહેલી ક્રિયા છે. હજી તો આત્માની યથાર્થ વાત સમજવાની જ જેઓ ના
પાડે છે અને શરીરની ક્રિયાને જ જેઓ ઉપવાસ–પ્રતિક્રમણાદિ માની રહ્યા છે અને તેમાં ધર્મ માની રહ્યા છે, તેઓ
સાચી ધર્મક્રિયાનો અનાદર કરનારા છે, તેઓ આત્માને નહિ માનનારા પણ જડને માનનારા છે; તેથી તેમને જડ
શરીરની ક્રિયા ભાસે છે પણ આત્માની ચૈતન્યક્રિયા ભાસતી જ નથી. એવા જીવોને ધર્મ ક્યાંથી થાય?
(૫) જે પોતાને પવિત્રસ્વરૂપે જાણે તેને પવિત્રતા પ્રગટે, અને વિકારસ્વરૂપે જાણે તેને વિકાર પ્રગટે
પોતાનો સ્વભાવ જ કોઈ અમૂલ્ય અચિંત્ય છે, પરથી નિરપેક્ષ છે, જ્ઞાન–આનંદ સ્વરૂપ છે. નિરપેક્ષ
એટલે શું? પરના સંબંધ વિનાનો, એટલે કે પોતાથી જ પૂરો એક–