: ૨૨: બ્રહ્મચર્ય અંક : આત્મધર્મ: ૬૨
બ્રહ્મચર્યની દીક્ષા
આત્મધર્મના વાંચકોને શુભ સમાચાર જણાવતાં હર્ષ થાય છે કે, કારતક સુદ ૧૩ ને રવિવારના દિવસે
પરમ પૂજ્ય સદ્ગુરુદેવશ્રી પાસે નીચે જણાવેલ છ કુમારી બહેનોએ જીવનભર બ્રહ્મચર્ય પાળવાની પ્રતિજ્ઞા કરી છે.
(૧) મુક્તાબહેન (દોશી જગજીવન બાઉચંદના સુપુત્રી, સાવરકુંડલા.
(૨) કંચનબહેન (શાહ છોટાલાલ ડામરભાઈના સુપુત્રી વઢવાણ કેમ્પ.
(૩) શારદાબહેન (શાહ જગજીવન ચતુરભાઈના સુપુત્રી, વઢવાણ શહેર.
(૪) કંચનબહેન (સ્વ૦ મગનલાલ ત્રિભુવનદાસ ના સુપુત્રી, વઢવાણ શહેર.
(૫) દયાબહેન (મેતા શીવલાલ ખીમચંદના સુપુત્રી, રાજકોટ.
(૬) કાન્તાબહેન (સ્વ૦ માણેકચંદ ત્રિભુવનદાસ કામદારના સુપુત્રી, અમરેલી.
ઉપરના છએ બહેનો બાલ–બ્રહ્મચારિણી છે. દરેક બહેનની ઉમર લગભગ ૨૨ વર્ષની આસપાસ છે,
આવી ઉંમરમાં આવું સુંદર કાર્ય કરવા માટે છએ બહેનો ઘણા અભિનંદનને પાત્ર છે; અને તેમને આજ્ઞા આપવા
બદલ તેમના વડીલો પણ ધન્યવાદને પાત્ર છે. આ બ્રહ્મચર્ય પ્રસંગ ઘણા ઉત્સાહપૂર્વક થયો હતો.
આ દિવસે સવારમાં, બ્રહ્મચર્ય લેનારા છએ બહેનો તરફથી શ્રી જિનમંદિરમાં પૂજન થયું હતું; ત્યારબાદ
સર્વે મુમુક્ષુઓ શ્રી જૈન અતિથિ સેવા સમિતિએથી એક નાનકડા સરઘસના રૂપમાં શ્રી જૈન સ્વાધ્યાય મંદિરે
આવ્યા હતા, પૂજ્ય ગુરુદેવશ્રીના વ્યાખ્યાન બાદ છએ બહેનો બ્રહ્મચર્ય લેવા માટે ઊભા થયા હતા. આ પ્રસંગે
તેમના વડીલોની હાજરી હતી અને તેઓએ બ્રહ્મચર્ય લેવા માટે તે બહેનોને રજા આપી હતી; બહેનોના મુખ
ઉપર ઉત્સાહ અને વૈરાગ્ય જણાતો હતો.
પરમ પૂ૦ ગુરુદેવશ્રીએ સૌથી પહેલાંં માંગળિક સંભળાવ્યા બાદ કહ્યું હતું કે, “છએ બોલ–બ્રહ્મચારી
બહેનો વીસ–બાવીસ વરસની નાની ઉંમરમાં જાવજ્જીવન બ્રહ્મચર્ય લે છે તે બહુ સારું કામ કરે છે. તેઓ
સત્સમાગમે રહીને તત્ત્વના અભ્યાસપૂર્વક બ્રહ્મચર્ય લે છે. બ્રહ્મચર્યનો રંગ લગાડવો તે તત્ત્વ સમજવા માટે
પાત્રતા છે... શ્રીમદ્ રાજચંદ્રજીએ કહ્યું છે કે–
પાત્ર વિના વસ્તુ ન રહે, પાત્રે આત્મિક જ્ઞાન;
પાત્ર થવા સેવો સદા, બ્રહ્મચર્ય મતિમાન.
પાત્ર થઈને આત્માનું લક્ષ કરવા માટે બ્રહ્મચર્યનો રંગ હોય તો તે આગળ વધવામાં નિમિત્ત થાય. પુરુષો
બાલ બ્રહ્મચારી રહે, તે તો સ્વતંત્ર છે તેથી રહી શકે. પણ આ બહેનો નાની ઉંમરમાં બ્રહ્મચર્યની પ્રતિજ્ઞા કરે છે તે
ઘણી હિંમત છે, ઘણું જીવોએ આ વાત અનુમોદવા જેવી છે.
જે નવ વાડ વિશુદ્ધથી, ધરે શિયળ સુખદાઈ;
ભવ તેનો લવ પછી રહે, તત્ત્વવચન એ ભાઈ.
‘વિશુદ્ધથી’ એટલે યથાર્થ તત્ત્વદ્રષ્ટિપૂર્વક જેને બ્રહ્મચર્ય હોય તેને વિશેષ ભવ હોય નહિ; સત્સમાગમે
રહીને તત્ત્વદ્રષ્ટિપૂર્વક બ્રહ્મચર્ય હોય તેને એકાદ ભવ બાકી રહે. વ્યભિચાર તે સંયોગ છે; સંયોગીદ્રષ્ટિ છોડીને
અસંયોગી આત્માનું લક્ષ કરવા માટે અબ્રહ્મચર્ય છોડીને બ્રહ્મચર્યનો પ્રેમ જરૂરનો છે.
બ્રહ્મચર્ય લેનાર રહેનો એમ ને એમ ઊડસૂડ–વેગથી બ્રહચર્ય લઈ લેતા નથી; દરેક બહેનો અહીં ચાર–
પાંચ વર્ષ થયા અપૂર્વ તત્ત્વનું શ્રવણ ને અભ્યાસ કરે છે. તત્ત્વનું નિરંતર શ્રવણ કરીને ઘેર વિચારે છે ને સમજે
છે. એ રીતે વિચારીને આ કાર્ય કરે છે. લોકોએ આ કાર્યનું અનુકરણ કરવા જેવું છે......”
...ત્યારબાદ, પૂર્વે કોઈ કુદેવ–કુગુરુ વગેરેના સેવનથી તથા સાચા દેવગુરુના અવિનય–આસાતના
આદિથી, હિંસાથી પાપોથી, વિષયવૃત્તિથી વગેરે પ્રકારે જે દોષો લાગ્યા હોય તેનું અનંત સિદ્ધોની સાક્ષીએ,
સંતોની સાક્ષીએ પ્રાયશ્ચિત્ ‘મિચ્છામિ દુક્કડં” કરાવ્યું હતું......
...ત્યારબાદ બ્રહ્મચર્યની પ્રતિજ્ઞા આપતાં કહ્યું હતું કે, આત્માને આગળ વધવા માટે ને અબ્રહ્મના પાપને
છોડવા માટે સિદ્ધ ભગવાનની સાખે, ચાર તીર્થની સાખે, દેવ–ગુરુની સાખે ને પોતાના આત્માની સાખે
જાવજ્જીવનપર્યંત–આખી જિંદગી બ્રહ્મચર્ય પાળવું...