: માગશર: ૨૪૭૫ બ્રહ્મચર્ય અંક : ૨૩:
–એ રીતે બ્રહ્મચર્ય પ્રતિજ્ઞા વિધિ પૂરો થયો હતો. અને તરત જ બ્રહ્મચારી બહેનોએ જ્ઞાન પૂજન–શાસ્ત્ર–
પૂજન કર્યું હતું.
શ્રી જૈન સ્વાધ્યાય મંદિર ટ્રસ્ટ તરફથી, બ્રહ્મચર્ય લેનાર દરેક બહેનોને એક ચાંદીનો ગ્લાસ તથા સાડી
તરીકે રૂા. ૫/–આપવામાં આવ્યા હતા.
સોનગઢમાં ભાઈઓ માટે તો સનાતન જૈન બ્રહ્મચર્ય આશ્રમ છ વર્ષથી છે જ, અને આ શુભ પ્રસંગે
બહેનો માટે પણ એક બ્રહ્મચર્ય–આશ્રમની સ્થાપના થઈ છે; તે માટે શેઠ શ્રી નાનાલાલ કાળીદાસ તરફથી રૂા.
૨૫૦૧/–તથા તેમના ધરમપત્ની જડાવબેન તરફથી રૂા. ૨૫૦૧/–મળી રૂા. ૫૦૦૨/–આપવામાં આવ્યા છે અને
બીજા મુમુક્ષુ ભાઈ–બહેનો તરફથી પણ રકમો આવી છે. એકંદર લગભગ રૂા. ૧૧૫૦૦/–થયા છે. આ રીતે
બ્રહ્મચારી બહેનોને માટે બ્રહ્મચર્ય આશ્રમની આ કાયમી સગવડ થઈ તે પણ પ્રભાવનાની વૃદ્ધિનું જ કારણ છે.
આ મંગળ પ્રસંગે શ્રી જૈન સ્વાધ્યાય મંદિર ટ્રસ્ટ અને સર્વે મુમુક્ષુ સમજ તરફથી બ્રહ્મચારી બહેનોને
અભિનંદન આપતું એક ભાષણ વિદ્વાન ભાઈશ્રી હિંમતલાલ જે. શાહે કર્યું હતું; તેમાં તેઓએ મુખ્યત:
સત્સમાગમનો તથા તત્ત્વજ્ઞાનપૂર્વકના બ્રહ્મચર્યનો મહિમા બતાવ્યો હતો અને બ્રહ્મચારી આત્માઓનું ધ્યેય સફળ
થાય એવી ભાવના કરી હતી. આ શુભ પ્રસંગે છએ બહેનોના ઘેર ગોચરી માટે પધારીને પૂ૦ ગુરુદેવશ્રીએ
તેમના આંગણાંને પાવન કર્યાં હતા. તે વખતનું વાતાવરણ ઘણું ઉત્સાહમય હતું.
• • • • •
યથાર્થ તત્ત્વની રુચિપૂર્વક જીવનભર બ્રહ્મચર્ય પાળવું તેને પૂ૦ ગુરુદેવશ્રી ‘બ્રહ્મચર્યની દીક્ષા’ કહે છે. તત્ત્વની
રુચિપૂર્વક એકીસાથે છ બાલકુમારી બહેનોએ આજીવન બ્રહ્મચર્ય અંગીકાર કર્યાનો આ પ્રસંગ ભારતના ઈતિહાસમાં
બહુ વિરલ છે, ખરેખર તો, પરમ ઉપકારી પરમ પૂ૦ ગુરુદેવશ્રી સોનગઢમાં નિરંતર જે અસંગ ચૈતન્ય તત્ત્વનો ઉપદેશ
આપી રહ્યા છે તેનું જ આ એક નાનકડું ફળ છે. પરમ અસંગી શુદ્ધ આત્મતત્ત્વનો જે ઉપદેશ આપી રહ્યા છે તેમાં કોઈ
એવો પ્રભાવ છે કે તે ઉપદેશનું શ્રવણ અને મંથન કરનારના જીવનમાં વૈરાગ્ય ભાવ સહેજે પોષતો જાય છે.
બ્રહ્મચર્ય લેનાર બહેનોના જીવનમાં, પરમ પૂજ્ય સદ્ગુરુદેવશ્રીના શ્રીમુખથી નિરંતર વહેતી શુદ્ધઉપદેશ–
ધારા ઉપરાંત, પરમ પવિત્ર પૂ૦ બહેનશ્રી ચંપાબહેન તથા પરમ પવિત્ર પૂ૦ બહેન શાંતાબહેનનો પણ મહાન્
ઉપકાર છે; તેઓશ્રીએ દિન–રાત તે બહેનોના જીવનને જ્ઞાન–વૈરાગ્યથી સીચ્યું છે, માતાની માફક તેઓશ્રીએ તે
બહેનોના જીવનનું ઘડપર કર્યું છે. માતા જેવી તેઓશ્રીની હુંફમાં રહીને જ બહેનોએ સત્ના ચરણે જીવન સમર્પણ
કરવાની આ શક્તિ મેળવી છે.
એ રીતે, જગતના સામાન્ય જીવોને લગભગ અશક્ય જેવી લાગે તેવી વાત સંતોના ચરણમાં અત્યંત
સુગમ બની જાય છે, તેનો આ પ્રત્યક્ષ દાખલો છે. આ બ્રહ્મચર્ય કોઈ સામાન્ય લૌકિક હેતુથી લેવાયું નથી પણ
જીવનભર સંતોના ચરણે–સત્સમાગમમાં રહીને આત્મહિત સાધવાના લક્ષે લેવાયું છે; એ તેની વિશેષતા છે.
શુદ્ધના લક્ષ તરફ વળનારને વચ્ચે શુભરાગરૂપ વ્યવહાર તો આવી પડે છે; ને તેથી, ભાઈઓ–બહેનોના
બ્રહ્મચર્યાદિના અનેક શુભ પ્રસંગો પૂ૦ ગુરુદેવશ્રીના ચરણે થાય છે. અને ‘સોનગઢમાં વ્યવહાર નથી–વ્યવહાર
નથી, અથવા પુણ્ય નથી–પુણ્ય નથી’ એવી બાંગ પોકારનારાઓના પોકાર ઉપર આવા પ્રસંગો ઠંડું પાણી રેડી દે
છે! સોનગઢમાં લોકોત્તર વ્યવહાર અને પુણ્ય તો છે, પરંતુ ‘તેનાથી ધર્મ થાય’ એવી મિથ્યા માન્યતા નથી.
અન્ય જીવોને જે દોષો ટળવા અશક્ય જેવા લાગે છે તે દોષો સત્સંગમાં રહેલા જીવને સહજમાત્રમાં નષ્ટ
થઈ જાય છે. તેથી શ્રીમદ્રાજચંદ્ર કહે છે કે ‘અવશ્ય આ જીવે પ્રથમ સર્વ સાધનને ગૌણ જાણી, નિર્વાણનો મુખ્ય
હેતું એવો સત્સંગ જ સર્વ–અર્પણપણે ઉપાસવો યોગ્ય છે, કે જેથી સર્વ સાધન સુલભ થાય છે, એવો અમારો
આત્મસાક્ષાત્કાર છે. ’ વળી સત્સંગમાં રહેલા જીવની વિશેષ જાગૃતિ માટે તેઓશ્રી લખે છે કે ‘તે સત્સંગ પ્રાપ્ત
થયે જો આ જીવને કલ્યાણ પ્રાપ્ત ન થાય તો અવશ્ય આ જીવનો જ વાંક છે........... મિથ્યાગ્રહ, સ્વચ્છંદપણું,
પ્રમાદ અને ઈન્દ્રિય–વિષયથી ઉપેક્ષા કરી હોય (એટલે કે તેને ટાળવાની બેદરકારી કરી હોય) તો જ સત્સંગ
ફળવાન થાય નહિ. અથવા સત્સંગમાં એકનિષ્ઠા, અપૂર્વ ભક્તિ આણી ન હોય તો ફળવાન થાય નહિ. જો એક
એવી અપૂર્વ ભક્તિથી સત્સંગની ઉપાસના કરી હોય તો અલ્પકાળમાં મિથ્યાગ્રહાદિ નાશ પામે, અને અનુક્રમે
સર્વ દોષોથી જીવ મુક્ત થાય’.
વળી સત્સંગનો વિશેષ મહિમા કરતાં તેઓશ્રી લખે છે કે–“સત્સંગની ઓળખાણ થવી જીવને દુર્લભ છે.
કોઈ મહત્ પુણ્યયોગે તે ઓળખાણ થયે ‘નિશ્ચય કરી આ જ સત્સંગ, સત્પુરુષ છે’ એવો સાક્ષી ભાવ ઉત્પન્ન
(અનુસંધાન પાન ૫૫)