करतां करतां भक्तजनो पाछा फरता हता. ते वखते पालखीमां मात्र प्रभुना केश हता, ते केशने क्षीर समुद्रमां
पधरावी दीधा हता.
थयो हतो. ए प्रसंगे भक्तोनो उल्लास घणो हतो. खरेखर श्रीतीर्थंकर भगवान
विचरे छे त्यां गंधोदक वृष्टि थाय छे तेम अहीं ज्यारे प्रभुश्री आहार माटे पधार्या
त्यारे आकाशमांथी कुदरती मंदमंद गंधोदक वरसी रह्युं हतुं.
पवित्र हस्ते अंकन्यास विधि कर्यो. अने अत्यारसुधी अपूज्य प्रतिमा हवे पूज्य
प्रसंगने भक्तजनोए घणा महान मंगळ जयनादथी वधाव्यो हतो. त्यारबाद सर्वे
प्रतिमाजी उपर नेत्रोन्मिलन विधि पू. गुरुदेवश्रीए कर्यो हतो.
समोसरणनी रचना करी. आ प्रसंगे समोसरणनी रचनानो सुंदर देखाव थयो हतो. समोसरणनी मध्यमां
प्रभुश्री बिराजता हता. प्रभुजी आगळ धर्मचक्र चमकी रह्युं हतुं. राजचक्रवर्तीपणुं त्यागीने भगवान धर्मचक्री
थया. बार सभा भराणी अने भगवाने दिव्यध्वनि वडे धर्मनो उपदेश कर्यो. आ प्रसंगे भगवानना
दिव्यध्वनिना सार रूपे पू. गुरुदेवश्रीए अद्भुत प्रवचन कर्युं हतुं. रात्रे समोसरणस्थित भगवाननी स्तुति थई
हती अने पू. गुरुदेवश्रीनुं रेकोर्डींग थयेलुं व्याख्यान संभळाववामां आव्युं हतुं.
तेथी अहीं सम्मेदशिखरपर्वतनी सुंदर रचना थई हती. ए शाश्वती निर्वाणभूमि उपर प्रभुश्री योगनिरोधदशामां
बिराजता हता अने थोडी वारमां निर्वाण पाम्या. जीवन्मुक्त भगवान देहमुक्त थईने अनंत सिद्धोनी वस्तीमां
बिराजमान थया. तरत ज देवो निर्वाणकल्याणिक उजववा आव्या अने अग्निकुमार देवोए मुकुट वडे अग्निसंस्कार
कर्यो–ईत्यादि द्रश्यो थया हता. अग्निसंस्कार बाद शेषभस्म लईने मस्तके चडावता भक्तजनो भावना करता हता
के “हे प्रभो! आपश्री जे पवित्रदशा पाम्या ते पवित्रदशा अमने पण प्राप्त थाओ.”
प्रसिद्ध छे. आ वर्षे पहेली ज वार ए महा मांगळिक प्रसंग अमदावादना मुमुक्षु मंडळे ऊजव्यो हतो. ते
दिवसे सवारे श्रुतपूजन करीने पछी श्री जिनेन्द्रदेवनी अने श्री सत्शास्त्रजीनी रथयात्रा घणा
रथयात्रामां त्रणे फीरकाना मळीने हजारेक माणसोए घणा उत्साहथी लाभ लीधो हतो. अमदावादमां
श्रुतपंचमीनी रथयात्रा पहेली ज वार होवाथी त्यांना मुमुक्षुमंडळने विशेष प्रमोद थयो हतो.