વગેરેથી હજારો વાતો જાણે પણ તેમાં એકેય વાત સાચી હોય નહિ.
પૂર્વની માનેલી બધી વાતના મીંડા વાળીને સાંભળે તો આ વાત
અંતરમાં બેસે તેમ છે. જેમ કુંભાર એક સાથે માટી લાવીને તેમાંથી
જ્યારે તે ઠામને નિંભાડામાં નાંખે (–અગ્નિમાં પકાવે) ત્યારે એકેય
ઠામ સાજું ન રહે. આખોય નિંભાડો કાઢીને તદ્ન નવેસરથી બીજી
માટી લાવીને કરવું પડે. તેમ ચૈતન્યતત્ત્વના લક્ષ વગર જે કાંઈ કર્યું
તે બધું સત્યથી વિપરીત હોય; સમ્યગ્જ્ઞાનની કસોટી ઉપર ચડાવતાં
તેની એકેય વાત સાચી ન નીકળે. માટે જેને આત્મામાં અપૂર્વ ધર્મ
કરવો હોય તેણે પોતાની માનેલી પૂર્વની બધીયે વાતો અક્ષરે અક્ષર
ખોટી હતી એમ સમજીને જ્ઞાનનું આખુંય વલણ બદલાવી નાંખવું
માનેલી વાતો જ્ઞાથે આ વાતને મેળવવા જાય–તો અનાદિના જે
ગોટા ચાલ્યા આવ્યા છે તે નીકળશે નહિ અને આ નવું અપૂર્વ સત્ય
તેને સમજાશે નહિ.