: chaitra : 2006 : Atmadharma : 107 :
33 varShanI dehanI sthitie temaNe AvI bhAvanA bhAvI chhe. 33 varShanI ATalI nAnI vayamAn temano
deh–tyAg thayo hato. koI em kahetun hatun ke, temaNe vyApArAdimAn vyavasAy–upAdhi bahu karI mATe nAnI vayamAn
temanun sharIr kShIN thaI gayun ane chhUTI gayun. parantu kahenAranI te vAt khoTI chhe. bhAI! je samaye deh chhUTavAno
hoy chhe, paramANuonI je TANe je avasthA thavAnI hoy chhe te te ja samaye – te ja pramANe thAy chhe; temAn koI
kAI AghumpAchhun karI shakatun nathI. ghaNI chintA kare mATe deh jaladI chhUTI jAy, e vAt sAchI nathI. bahu upAdhi kare
mATe deh kShIN thAy ane upAdhi ochhI kare to sharIranI avasthA hRuShTa–puShTa rahe, e vAt khoTI chhe. jIv chintA
kare to tene shAnti ghaTe chhe ane AkuLatA thAy chhe te vAt sAchI chhe, paN chintA–achintAthI sharIramAn rog–
nIrogatA thAy em banatun nathI. shrImadne sharIramAn jyAre sangrahaNI–sharIranA paramANuonI tevI avasthA–
thavAnI hatI tyAre thaI chhe.
vaLI teo apUrva avasaramAn, shatru–mitra pratyenA–dveSh tem ja rAganI–lAgaNI rahit samadarshI svabhAv
tathA bhavano nAsh karavo. ane mokSha pragaT karavo evA banne vikalpo rahit kevaL shuddha svabhAvanA–kevaL
sAkShI–svabhAvanI–bhAvanA bhAve chhe.
shatru mitra pratye varte samadarshItA, mAn amAne varte te ja svabhAvajo;
jIvit ke maraNe nahi nyUnAdhikatA, bhav mokShe paN varte shuddha samabhAvajo. apUrva.
A AtmAne bahAramAn koI shatru ke mitra chhe nahi. AtmAno shatru agnAn ane rAg–dveSh vikArI
pariNAm chhe, ane mitra chaitanya Anand–kand trikALI svabhAv chhe. kahyun chhe ke:–
पुरिसा तुममेव तुमं मित्तं, किं बहिया मितमिच्छसि।
he jIv! tun ja tAro mitra chhe, tun bAhya–mitranI IchchhA kem kare chhe? kharekhar bahAramAn koI tAro mitra
nathI.
vaLI mAn–apamAn konAn? sAmo jIv tene ThIk lAge–tene goThe–tem tenA bhAvo kare chhe; tene na ruche te
teno (potAno) anAdar kare chhe ane ruche to potAnI ruchino Adar kare chhe. parano Adar–anAdar koI karato
nathI.
vaLI, ‘jIvan ke maraNe nahi nyUnAdhikatA,’ maraN hoy to ThIk nahi ane jIvan hoy to ThIk; athavA
A Am kem? evI nyUnAdhikatA jemAn nathI evAn munipadanI teo bhAvanA bhAve chhe. sharIranA sanyog–
viyoganI je kALe je dashA thavAnI hoy tem thAy chhe; jIvan TANe jIve eTale ke sharIr jIv sAthe ek kShetre rahe,
ane maraN TANe sharIr chhUTe, saune TANe sau potapotAnun kAm kare, temAn Am thAy to ThIk, evo nyUnAdhik
eTale ke ThIkAThIkano bhAv jemAn nathI evA svabhAv–padanI A bhAvanA chhe.
‘bhav mokShe paN varte shuddha samabhAvajo.’ –hun gnAnadarshan svabhAvamAn rahenAro chhun, bhav ane mokSha evA be
bhedono–be vikalpono Ashray karanAro hun nathI. koI kahe ke tAro A bhave mokSha chhe, to ya shun? ane koI kahe ke
tAro ek bhave mokSha chhe, to ya shun? bhav mArAmAn kharekhar kyAn chhe? ane mokShanA paryAy jeTalo ya hun kyAn chhun, hun
to trikALI gnAn–darshan svabhAv chhun, bhav–mokShanA paryAy jeTalo ke te benA vikalpa jeTalo hun nathI. te banne
paryAyomAn man samabhAv chhe eTale ke e bannenA vikalpo taraph mArun valaN nathI, hun temano gnAtA chhun–jANanAr
dekhanAr–sAkShImAtra chhun.
AtmasvabhAvano mahimA karatAn, te svabhAv–pad vANIthI agochar chhe, pUrNa rIte–santoSh thAy em sarva–
prakAre–vANImAn tenun kathan AvI shakatun nathI em kahe chhe :–
je pad shrI sarvagne dIThun gnAnamAn, kahI shakyA nahi paN te shrI bhagavAn jo;
teh svarUpane anyavANI te shun kahe? anubhav gochar mAtra rahyun te gnAn jo. apUrva.
bhagavAn sarvagnadeve potAnI nirmaL dashAmAn–kevaL gnAnamAn AtmAne jevo pUrNa joyo tevo tene vANI–
vAhanamAn teo paN pUrNapaNe kahI shakyA nahi. alpagnane to gnAn alpa hovAthI tene vANImAn nimittatA alpa
chhe, parantu sarvagna bhagavAn–ke jemane paripUrNa