Atmadharma magazine - Ank 078
(Year 7 - Vir Nirvana Samvat 2476, A.D. 1950)
(English transliteration).

< Previous Page   Next Page >


PDF/HTML Page 13 of 25

background image
: 108 : Atmadharma : chaitra : 2006 :
gnAn pragaT thayun chhe, moh–rAg–dveShAdi doShono sarvathA nAsh thayo chhe, ek samayamAn traNakAL–traNalokanA
padArthone ek sAthe pUrNa jANe chhe–temanI divya vANI paN AtmasvabhAvanun pUrNa varNan karI shakatI nathI. to
alpagnanI vAt shI? AtmasvabhAv mAtra svAnubhavagochar chhe. pote jAte tenI oLakhAN karI–anubhav karIne
teno pAr pamAy chhe.
chhellI kaDImAn kahe chhe ke :–
eh paramapadaprAptinun karyun dhyAn men, gajAvagar ne hAl manorath rUp jo;
topaN nishchay rAjachandra manane rahyo; prabhu AgnAe thAshun te ja svarUp jo. apUrva.
puNya–pApanA vikArathI rahit AtmAnA pUrNapadanI prApti mATe men dhyAn karyun chhe. mArun dhyey eTale ke lakShya
ek AtmAnun pUrNa shuddha pad ja chhe. bIju kAI mArun dhyey nathI, shubh vikAr ke tenA phaLarUp devAdinA sanyogo mArun
lakShya nathI. mArun dhyAn to pUrNa shuddhAtmapadanI prAptimAn chhe, chhatAn A bhavamAn te pUrNapad prApta karun evo mAro
puruShArtha nathI, tethI ‘gajAvagar ne hAl manoratharUp jo.’ vartamAn pUro puruShArtha nahi hovAthI gajAvagarano chhun,
chhatAn paN vartamAnamAn manorath–manarUpI rathanAn paiDAn–pUrNAnand svabhAv taraph ja doDe chhe. puNya–pAp taraph doDatAn
nathI. ‘topaN nishchay rAjachandra manane rahyo.’ ane mArA manorath pUrNa svabhAv taraph doDatA hovAthI, shrImad
rAjachandra kahe chhe ke :– ‘mArA AtmAne khAtarI chhe ke ‘prabhu AgnAe thAshun te ja svarUp jo.” sarvagna bhagavAne svayam
te paramapad pragaT karIne teno je panth kahyo, temaNe je AgnA kahI te mArA khyAlamAn chhe. je pramANe paramapadano panth
kahyo chhe te pramANe sthir thatAn ‘thAshun te ja svarUp jo.’ eTale ke ame pote paramapadarUp thaI jashun.
trilokInAth tIrthankar bhagavAne AtmAno jevo svabhAv kahyo chhe tevo samajavo te temanI AgnA chhe.
‘A’maryAdA, ‘gnA’–antar gnAn karavun te. AtmAdi padArthonun jevun svarUp chhe tevun tenI svarUp–maryAdA pramANe
samajavun te bhagavAnanI AgnA chhe. e rIte sharIrAdi parathI tathA rAgAdi vikArathI rahit AtmAnI oLakhAN
thaI chhe, ane je kAI apUrNatA rahI gaI chhe teno nAsh karIne pUrNa thashun. AvI bhAvanApUrvak AjanA divase
shrImadde rAjakoTamAn samAdhimaraN karyun hatun.
koI kahe chhe ke shrImadde ahInthI marIne sIdho manuShyadeh dhAraN karyo chhe, te mahAvideh kShetramAn atyAre
manuShyapaNe chhe, ane temane kevaLagnAn thayun chhe. A vAt tadna khoTI chhe. shrImad mahAvidehamAn manuShyapaNe janamyA
nathI, kAraN ke samyagdraShTi manuShya marIne (karmabhUmimAn) manuShya thAy ja nahi. manuShya marIne manuShya thAy te to
mUDh hoy–mithyAdraShTi hoy. ‘shrImad marIne manuShya thayA chhe’ em kahenArA pote shrImadne mUDh–mithyAdraShTi TharAve chhe
tenun tene bhAn nathI. gnAnI manuShya marIne devamAn ja jAy, evo niyam chhe.
antar svabhAvanI bhAvanA bhAvatAn deh chhUTe, AtmAnI shAntipUrvak deh–viyog thAy tene samAdhi kahe chhe.
A sivAy bIjun je kAI kare te samAdhi nathI.
shrImad mokShamALAmAn ‘amUlya tattvavichAr’nA pAThamAn kahe chhe ke :–
‘hun koN chhun kyAthi thayo? shun svarUp chhe mArun kharun? konA sambandhe vaLagaNA chhe? rAkhun ke e paraharun?
enA vichAr vivekapUrvak shAnt bhAve jo karyA; to sarva Atmik gnAnanA siddhAntatattvo anubhavyAn.
te prApta karavA vachan konun satya kevaL mAnavun? nirdoSh naranun kathan mAno ‘teh’ jeNe anubhavyun;
re! Atma tAro! Atma tAro! shIghra ene oLakho, sarvAtmamAn samadraShTi dyo, A vachanane hRudaye lakho.
he jIv! tun tArA AtmAne oLakhIne sarvAtmamAn samadraShTi kar! koInA pratye viShamabhAv rAkhIne tAre shun
prayojan chhe? sAmo jIv ene bhAve tare chhe ane enA jokhame bUDe chhe, tun tArAmAn samabhAv rAkh, ThIk–
aThIkabhAv rahit sarvane dekh ane jAN! AvI bhAvanA rAkhatAn deh chhUTe tene samAdhi–mRutyu kahe chhe. anant
vone pUrve AvAnn samAdhi–mRutyu thaI gayA chhe. ane vartamAnamAn jeone AtmagnAn chhe tathA bhaviShyamAn jemane thashe
temane samAdhi–maraNe deh chhUTashe, mATe A samAdhi–maraN anumodavA jevun chhe.