તેથી જ જગતમાં રખડવું થયું છે. આત્માને નહિ સમજનારાઓ જ્ઞાની સામે પોકાર
કર્યા કરે છે પણ જ્ઞાની તો જગત સમક્ષ સત્ય જાહેર કરી, પોતાનું એકલાનું
કલ્યાણ કરી ચાલ્યા ગયા. જ્ઞાનીનો વિરોધ અજ્ઞાની ન કરે તો કોણ કરે? અજ્ઞાની
કહે છે કે ‘અમારી માનેલી બધી વાત ઉથાપો છો તે દ્વેષ ન કહેવાય?’ જ્ઞાની કહે
છે કે ભાઈ! સત્યનું સ્થાપન કરવામાં અસત્યનો નિષેધ સહેજે થાય છે. તેમાં દ્વેષ
પણ બધા સ્વભાવે પ્રભુ છે. તે પોતે જ્યારે સવળા થઈને સમજશે ત્યારે બધી
અવળાઈને ક્ષણમાં ટાળવાને સામર્થ્યવાળા છે. જ્ઞાની કોઈ વ્યક્તિનો નિષેધ નથી
કરતા પણ ખોટી માન્યતાનો નિષેધ કરે છે, તેમાં જગતના બધા પ્રાણીઓ ઉપર
કરુણા છે. તેઓ જાણે છે કે જેની દ્રષ્ટિ મિથ્યાગ્રહમાં છે તે જાતે સમજે તો જ સુધરે.
માટે તે આ કહે છે કે ‘તેરી શુદ્ધતા તો બડી, લેકિન તેરી અશુદ્ધતા ભી બડી.’
સાક્ષાત્ તીર્થંકર ભગવાન પણ તને ન સમજાવી શકે. તારી પાત્રતા વિના તને
કોઈ સુધારી શકે નહિ.