
anantakāḷe āvā manuṣhyadehamān āvyo ne āvā satnān ṭāṇān maḷyān, te vakhate jo satsvabhāv samajavāno
rasto antaramān nahi le to koī rīte tārā avatārano āro āve tem nathī.
vikār ātmāno svabhāv nathī. ekavār paṇ svabhāvanun bhān karīne vikārano sarvathā nāsh kare to
nahi. juo, atyāre paṇ jīvo vikārane vadhāravā māṅgatā nathī paṇ vikārane ghaṭāḍavā māṅge chhe. ane hinsā,
chorī, abrahma vagere je vikārane ghaṭāḍayo tene pharīthī thavā devā māṅgatā nathī. to jeṇe badhāy vikārano sarvathā
nāsh karyo tene pharīthī vikār thāy ne avatār lye–em kadī bane ja nahīn. kem ke vikār thavāno ātmāno
svabhāv nathī. pahelānn vikār tadna ṭaḷī gayā pahelānn āvun bhān karavun joīe. āvā bhān pachhī krame krame
vikār ṭaḷe chhe; āvā bhān vagar kadī vikār ṭaḷato nathī.
ātmā potānā ekatvasvabhāvamān nishchal rahe te shobhāyamān chhe. ātmānā ekatvasvabhāvanī vāt
āchāryadeve samayasāramān kahyun chhe. loko paṇ kahe chhe ke ‘bagaḍe be. ’ tyān be–paṇānī vyākhyā shun? ek trikāḷ
gnānamay svabhāv ane bījo vikār, e banne paramārthe judān chhe, vikār te svabhāv nathī ne svabhāvamān vikār
nathī, em banne judān hovā chhatān, tene je judān nathī jāṇato paṇ svabhāvane ane vikārane ek māne chhe, eṭale
be mān ekapaṇun mānatān tenī shraddhā bagaḍe chhe; gnātāsvabhāv ekarūp chhe tene na mānatān, gnānasvabhāv paṇ hun ne
vikār paṇ hun–em be paṇe mānyo te jīvanī avasthā mithyāshraddhāthī bagaḍe chhe.
ātmā parathī to trikāḷ judo chhe tem ja kṣhaṇik puṇya–pāpathī paṇ paramārthe judo chhe, tenī sāthe
dvaitanī kalpanā karavī te paṇ vikāranun kāraṇ chhe. ek abhed ātmasvabhāvamān anant guṇo chhe, anant guṇonā
abhedapiṇḍamān ‘hun gnān chhun, hun darshan chhun’ ītyādi bhedano vikalpa te paṇ dvait chhe, te dvaitanā āshraye ātmāne lābh
thato nathī. ek ātmāmān ‘hun gnān, hun darshan, hun ānand’ evā traṇ prakāranā rāgamishrit vichār te dvait chhe,
tenāthī lābh māne te mithyādraṣhṭi chhe,rāgathī lābh māne te to mithyādraṣhṭi chhe, ane abhed nishchayasvabhāvanā
āshrayane chhoḍīne bhedarūp vyavahāranā āshraye lābhanī buddhi te paṇ mithyātva chhe; kem ke bhedanā āshraye paṇ
rāganī ja utpatti thāy chhe. abhedasvabhāvanī ekatānā āshraye vītarāgatā thāy chhe. abhedasvabhāvamān guṇ–
bhedarūp dvaitanā vichāranī shreṇīthī paṇ dvaitapaṇun eṭale rāganī utpatti thāy chhe.
sat dharmanī sharūāt potānā pūrṇa svabhāvanā svīkārathī thāy chhe, ne pūrṇatā paṇ tenā ja āshrayathī
chhe. barhimukhabhāv anantakāḷ karyā, have anrtasvabhāvasanmukh thā bhāī! e vinā bījo koī upāy shāntino
nathī. antarasanmukh thaīne svabhāvano āshray karyā vinā samyak pratīt nahi thāy; ekatvasvabhāvanī samyak
pratīt vagar ekatvamān līnatā nahi thāy. ane ekatvasvabhāvamān līnatā vagar ekatvadashā eṭale ke mukti
nahi thāy. jem sonāmānthī sonānā dāgīnānī utpatti thāy chhe tem ātmānā ekatvanī pratīt ane āshrayathī
ekatvanī eṭale ke muktinī utpatti thāy chhe. parathī bhinna ekatvasvabhāv shun chhe? ekatva kaho ke paripūrṇa kaho,
kem ke ek hoy te potāthī paripūrṇa ja hoy. –evā potānā svabhāvano antaramān kadī ṭach thayo nathī–prīti
jāgī nathī, ane satsamāgame te samajavānī darakār karī nathī. svabhāvanī ruchi ane pratīt vagar muktinī
sharūāt thatī nathī. antaramān chaitanyasvabhāvanī ruchi karavī te ek ja muktinī sharūātano upāy chhe.