Atmadharma magazine - Ank 089
(Year 8 - Vir Nirvana Samvat 2477, A.D. 1951).

< Previous Page   Next Page >


PDF/HTML Page 20 of 43

background image
ફાગણ : ૨૪૭૭ : ૯૭ :
કરી રહ્યા છે એવા નાથનો અમને અહીં વિરહ પડ્યો...આવો મનુષ્ય ભવ મળ્‌યો...પણ ઉત્તમમાં ઉત્તમ સાધનનો
વિયોગ પડ્યો...હે પ્રભો! તારા આ જાતના વિરહથી અમારો કાળ જાય છે...હે સીમંધર નાથ...તારો સાક્ષાત્
પતિનો–વિરહ છે તે અહીં પ્રતિષ્ઠા કરીને ટાળશું હે નાથ! જ્યાં આપ સાક્ષાત્ બિરાજો ત્યાં અમારા અવતાર
નહિ...અમે આપનાથી દૂર પડ્યા તો પણ હે સ્વામી! અમે અમારા આત્મામાં આપની પ્રતિષ્ઠા કરીને અમારું પૂરું
કરશું.
અહો, જ્યાં ભગવાન બિરાજે છે ત્યાં તો ધર્મ ધોખબંધ ચાલી રહ્યો છે; ગણધરો, સંતો, ઈન્દ્રો, ચક્રવર્તી
વગેરે મોટા મોટા પુરુષો ભગવાનના ધર્મને ભક્તિપૂર્વક સેવી રહ્યા છે. અહીં જે ધર્મ કહેવાય છે તે ત્રણકાળ
ત્રણલોકમાં ફરે તેમ નથી,–જેને માટે ઈન્દ્રા, ગણધરો ને તીર્થંકરો સાક્ષી છે. અહીં જેવો આત્મસ્વભાવ કહીએ
છીએ તેવો એકવાર પણ સમજે તો એવું અપૂર્વ જ્ઞાન પ્રગટે કે બસ! ભવનો અંત આવી જાય. અહો! આવી
પરમ સત્ય વાત, આત્મ કલ્યાણની અપૂર્વ વાત! પામર જીવો તેનો વિરોધ કરી રહ્યા છે, ધર્મના નામે હળાહળ
થઈ રહ્યું છે.. જ્યાં જુઓ ત્યાં ઘણો ફેરફાર છે...ધર્મનો યથાર્થ માર્ગ ભૂલીને કોઈ કાંઈ માને ને કોઈ કાંઈ માને..
જેને જેમ ફાવે તેમ મનાવી રહ્યા છે... હે નાથ! તીર્થંકરના વિરહે ભરતક્ષેત્રમાં જુદા જુદા અભિપ્રાય થઈ ગયા...
પરંતુ હે પ્રભુ! આપના પ્રતાપે અમારા નીવેડા આવી ગયા...પાર આવી ગયો...આપના પ્રતાપે બધા નીવેડા અને
સમાધાન આવી ગયા...પણ જગતને કેમ સમજાય? કોઈ મહાભાગ્યવાન જીવો સમજીને કલ્યાણ પામી જાય છે.
હે નાથ...આપની દિવ્ય વાણીનો ધોધ છૂટતો હતો અને ત્યાં તો અનેક સંતો કેવળજ્ઞાન પામતા... તેને બદલે
અહીંના પ્રાણીમાં તો અલ્પ પુણ્ય ને અલ્પ પુરુષાર્થ? છતાં ય–ભલે ને તે અલ્પ હોય પરંતુ કેવળજ્ઞાનને
ઓળખીને તેની શ્રદ્ધા છે ને! એટલે તે પુરુષાર્થ અલ્પ હોવા છતાં કેવળજ્ઞાન સાથે સંધિવાળો છે, એટલે વચ્ચે
ભંગ પડ્યા વિના પૂર્ણ કેવળજ્ઞાનનો ભેટો થયે છૂટકો! તે ત્રણકાળ ત્રણલોકમાં ન ફરે... હે નાથ! પૂર્ણતાનો સંદેહ
નથી.. પણ અધૂરે આંતરા પડ્યા પડ્યા છે.. તે આંતરો અત્યારે તો આપની ‘પ્રતિષ્ઠા’ કરીને ટાળીએ છીએ..
(૧૩) પ્રભુના દિવ્ય ધ્વનિની ગર્જના
હે સીમંધરનાથ! મહાવિદેહમાં જ્યાં તારી ધ્વનિનો ધોધ છૂટે ત્યાં ગણધરો ઝીલે ને ઇંન્દ્રો સેવે, તેનાથી
પાખંડીના પાખંડ તૂટી પડે... જેમ સિંહ જીવતો હોય ત્યારે તો બકરાં તેની સામે ક્યાંથી ઊભા રહી શકે? જીવતો
સિંહ જે માર્ગે સંચરે તે માર્ગના તરણાંને હરણીયાં ખાય નહિ. જીવતા સિંહ સામે તો બકરું ન ટકી શકે, અને
મરેલા સિંહના ચામડાનું બનાવેલું નગારું પડ્યું હોય તે નગારા પાસે બકરાનાં ચામડાનું નગારું ન રહી શકે...
સિંહના ચામડાનું બનાવેલું નગારું હોય તેના ઉપર જ્યાં ડાંડી પડે ત્યાં તેના અવાજથી બકરાના ચામડાનું
બનાવેલું નગારું ફાટી પડે... તેમ હે નાથ! હે જિનેન્દ્ર! તારા પ્રતાપ સામે કોઈ ન ટકી શકે... જ્યાં તારી ધ્વનિના
દિવ્યનાદ છૂટે ત્યાં અજ્ઞાનીઓના અજ્ઞાન તૂટી પડે.. પાખંડીઓનાં પાખંડ છૂટી જાય... કુતર્કીઓના કુતર્ક નાશ
પામે. પ્રભુ! આવો હો તો જગતમાં એક તું જ છો... તારા શરણ વિના કોઈ ઉપાયે પૂરું થાય તેવું નથી. તારા
સમવસરણમાં દિવ્ય દુંદુભી એમ પોકાર કરી રહ્યો છે કે હે જીવો! તમારા બધા પ્રમાદકાર્યો છોડીને અહીં આવો
અને મોક્ષના સાથીદાર એવા આ ભગવાનનું સેવન કરો... તેમનો દિવ્યધ્વનિ સાંભળીને આત્માની સમજણ
કરો...
ઝેર ઉતારવાનો મંત્ર
આ સમયસારમાં તો મહામંત્ર છે. જેમ સર્પ ડંસ મારીને બીલમાં ગયો હોય, તેને
મંત્રવાદી મંત્રેલી કલમ મોકલે છે, તે સર્પને બહાર કાઢે છે અને સર્પ આવીને ઝેર ચૂસી લ્યે છે.
તેમ તીર્થંકર ભગવાનની દિવ્યવાણી આવી, તેમાંથી શ્રી કુંદકુંદાચાર્યદેવ સમયસારની રચના
કરીને, અજ્ઞાન અંધકારમાં સૂતેલા જીવો–કે જેને પરમાં કર્તાપણારૂપ મમતાથી મોહરૂપી સર્પનું
ઝેર ચડયું છે–તેઓને અમૃત સંજીવનીરૂપ ન્યાય વચન વડે મંત્રેલી કલમો (–ગાથાઓ)
સંભળાવી, સંસારની ગૂફામાંથી બહાર કાઢી, તેમનાં મોહરૂપી ઝેરને ઉતારી નાખે છે.
–સમયસાર પ્રવચનો ભાગ ૧ પૃ. ૧૩૪–પ
(ભગવાન શ્રી સીમંધર જિન–સ્વાગત અંક)