ફાગણ : ૨૪૭૭ : ૧૧૭ :
પ્રસંગનું વર્ણન નીચે મુજબ કર્યું છે––
(૧)
બહુ ઋદ્ધિધારી કુંદકુંદ મુનિ હતા એ કાળમાં...
જે શ્રુતજ્ઞાન પ્રવીણ ને અધ્યાત્મરત યોગી હતા...
આચાર્યને મન એકદા જિનવિરહતાપ થયો મહા...
રે! રે! સીમંધર જિનના વિરહા પડ્યા આ ભરતમાં.
(૨)
એકાએક છૂટ્યો ધ્વનિ જિનતણો ‘સદ્ધર્મ વૃદ્ધિ હજો.’
સીમંધરજિનના સમોસરણમાં, ના અર્થ પામ્યા જનો;
સંધિહીન ધ્વનિ સૂણી પરિષદે આશ્ચર્ય વ્યાપ્યું મહા,
થોડીવાર મહીં તહીં મુનિ દીઠા અધ્યાત્મ મૂર્તિ સમા.
(૩)
જોડી હાથ ઊભા પ્રભુ–પ્રણમતાં શી ભક્તિમાં લીનતા!
નાનો દેહ અને દિગંબર દશા, વિસ્મિત લોકો થતા.
ચક્રી વિસ્મય ભક્તિથી જિન પૂછે ‘હે નાથ! છે કોણ આ?
‘–છે આચાર્ય સમર્થ એ ભરતના સદ્ધર્મ વૃદ્ધિકરા.’
(૪)
સૂણી એ વાત જિનવરની, હર્ષ જન હૃદયે વહે,
નાનકડા મુનિકુંજરને ‘એલાચાર્ય’ જનો કહે.
(પ)
પ્રત્યક્ષ જિનવરદર્શને બહુ હર્ષ એલાચાર્યને,
“ કાર સૂણતાં જિનતણો અમૃત મળ્યું મુનિ હૃદયને.
સપ્તાહ એક સૂણી ધ્વનિ શ્રુતકેવળી પરિચય કરી,
શંકા નિવારણ સહુ કરી મુનિ ભરતમાં આવ્યા ફરી.
(–એ દ્રશ્ય માટે જુઓ સોનગઢમાં સીમંધર પ્રભુનું સમવસરણ)
જ્યાં શ્રી સીમંધરાદિ તીર્થંકરો વિચરે છે એવા વિદેહક્ષેત્રના દેશો અતિવૃષ્ટિ, અનાવૃષ્ટિ કે મરકી આદિ
રોગોથી રહિત છે; તેમ જ જિનદેવ સિવાયના કોઈ કુદેવો, કુલિંગ કે કુમત પણ ત્યાં હોતા નથી, તે દેશો સદાય
કેવળી ભગવંતો અને તીર્થંકરો, ચક્રવર્તીઓ વગેરે શ્લાકા પુરુષોથી ભરેલા હોય છે.
ધન્ય હો તે ધર્મભૂમિના ધર્માત્માઓને...!
* * * * *
વિચરંતા વીસ જિનને વંદુ ભાવે.
આ દુનિયામાં અત્યારે જૈનધર્મના ધુરંધર વીસ તીર્થંકર ભગવંતો સાક્ષાત્ વિચરી રહ્યા છે, તેમનાં મંગળ નામો–
૧. શ્રી સીમંધર ભગવાન ૬. શ્રી સ્વયંપ્રભ ભગવાન ૧૧. શ્રી વજ્રધર ભગવાન ૧૬. શ્રી નેમપ્રભ ભગવાન
૨. શ્રી યુગમંધર ભગવાન ૭. શ્રી ઋષભાનન ભગવાન ૧૨. શ્રી ચંદ્રાનન ભગવાન ૧૭. શ્રી વીરસેન ભગવાન
૩. શ્રી બાહુ ભગવાન ૮. શ્રી અનંતવીર્ય ભગવાન ૧૩. શ્રી ચંદ્રબાહુ ભગવાન ૧૮. શ્રી મહાભદ્ર ભગવાન
૪. શ્રી સુબાહુ ભગવાન ૯. શ્રી સૂરપ્રભ ભગવાન ૧૪. શ્રી ભુજંગમ ભગવાન ૧૯. શ્રી દેવયશ ભગવાન
પ. શ્રી સંજાતક ભગવાન ૧૦. શ્રી વિશાલકીર્તિ ભગવાન ૧પ. શ્રી ઈશ્વર ભગવાન ૨૦. શ્રી અજિતવીર્ય ભગવાન
(ભગવાન શ્રી સીમંધર જિન–સ્વાગત અંક)