પ્રભુની પંચ કલ્યાણક પ્રતિષ્ઠા થઈ ત્યારે ઊજવાયો.
સ્મરણ કરતાં આજે પણ ભક્તજનોનાં હૃદય ભક્તિરસમાં ભીંજાઈ જાય છે.
પણ ભગવાનની વીતરાગીમૂદ્રાનાં પણ દર્શન ન મળે!’ એમ ભાવ થતાં સોનગઢમાં વીતરાગી પ્રતિમા સ્થાપવાનું દીલ
થયું...પછી તો ભગવાનને સ્થાપવા માટેની ભક્તોની એ ભાવના ફેલાતી ફેલાતી પૂ. ગુરુદેવશ્રી પાસે પહોંચી અને પૂ.
ગુરુદેવશ્રીને પણ વીતરાગી જિનપ્રતિમા સ્થાપવાના ભાવ થયા...ને એકવાર પદ્મનંદી પચીસીના વાંચન વખતે
પ્રવચનમાં જિનપ્રતિમા સંબંધી એવી વાત આવી કે ‘જે ભવ્ય જીવ નાનામાં નાનું જિનમંદિર અને જવ જેવડા
જિનપ્રતિમા બનાવે છે તેને પણ એવા પુણ્યની પ્રાપ્તિ થાય છે કે સાક્ષાત્ સરસ્વતી પણ તેના પુણ્યનું વર્ણન કરી શકતી
નથી; તો બીજાની તો શું વાત?’ પૂ. ગુરુદેવના શ્રી મુખેથી એ વાત સાંભળતાં રાજકોટના શેઠ શ્રી નાનાલાલભાઈ
તથા તેમના બંધુઓને સોનગઢમાં વીતરાગી જિનમંદિર કરાવવાની ભાવના થઈ... અને તેમના તરફથી જિનમંદિર
બધાયું. એ રીતે ભક્તોના અંતરની ઊંડી ભાવનાનાં
બીજડાં ફાલ્યાં ને ખરેખર સોનગઢમાં સીમંધર ભગવાન
ભેટ્યા...
ઉલ્લાસ પૂર્વક શ્રી સીમંધરાદિ ભગવંતોનો ગ્રામ
પ્રવેશોત્સવ થયો હતો. ભગવાન પધાર્યા... ને પહેલી
વખત તેમની ભવ્ય મૂદ્રા નીરખતાં જ પૂ. ગુરુદેવ
ભક્તિથી સ્તબ્ધ થઈ ગયા... આંખોમાંથી આંસુ વહી
ગયા. હજી ભગવાનની પ્રતિષ્ઠા થઈ ન હતી પણ પૂ.
ગુરુદેવને એટલી બધી લગની લાગી હતી કે વારે વારે
ભગવાન પાસે જઈને બેસતા ને દિવસનો