દેવી પૂછે છેઃ હે માતા! તારા જેવી ઉત્તમ સ્ત્રી જગતમાં બીજી કોણ છે?
માતા કહે છેઃ તીર્થંકર સમાન પુત્રને જન્મ દેનારી સ્ત્રી જગતમાં ઉત્તમ છે.
બીજી દેવી પૂછે છેઃ હે માતા! કાન હોવા છતાં જગતમાં બહેરો કોણ છે?
માતા જવાબ આપે છેઃ જૈન સિદ્ધાંતને જે સાંભળતો નથી તે બહેરો છે.
વળી બીજી દેવી પૂછે છેઃ હે માતા! દેવેન્દ્ર વગેરે મોટા મોટા પણ જેના દાસ બની જાય એવો ઉત્કૃષ્ટ પુરુષ
દેવી પૂછે છેઃ હે માતા! જગતમાં ખરો સુભટ કોણ છે?
માતા કહે છેઃ વિષય–કષાયોને જીતનાર ધર્માત્મા પુરુષ જ સુભટ છે.
દેવી પૂછે છેઃ હે માતા! આપ બતાવો કે કયો તપસ્વી ભવદુઃખ પામે છે?
માતા ઉત્તર આપે છેઃ હે દેવી! આત્માના અનુભવ વિના જે તપ કરે છે તે ભવદુઃખ સહે છે.
દેવી પૂછે છે, હે માતા! જગતમાં જીવ શેના વગર દુઃખ પામે છે?
માતા કહે છેઃ રત્નત્રયરૂપી ધન વગરનો જીવ દુઃખ પામે છે.
ફરીને દેવી પૂછે છેઃ હે માતા! ‘પુરુષ’ નામ કયારે સફળ થાય?
તરત માતા ઉત્તર આપે છે કે–જ્યારે મોક્ષનો પુરુષાર્થ કરે ત્યારે.
દેવી પૂછે છેઃ હે માતા! શેના વગર નર પશુ સમાન છે?
માતા કહે છેઃ ભેદજ્ઞાનરૂપી વિદ્યા વગર નર પશુ સમાન છે.
વળી દેવી પૂછે છેઃ હે માતા! કયું કાર્ય જગતમાં ઉત્તમ છે?
માતા જવાબ આપે છેઃ હે દેવી! આત્મધ્યાન તે જગતમાં પરમ સુખકારી ઉત્તમ કાર્ય છે.
ઇત્યાદિ પ્રકારે દેવીઓ પ્રશ્ન પૂછતી અને માતા પ્રસન્નતાપૂર્વક તેના સુંદર જવાબ આપતા; દેવીઓ કહે છેઃ
નાથુલાલજીએ કહ્યું કે
બંને બેનો માનસ્તંભ ઉપર પધાર્યા હતા. ત્યાં, નીચે ઊભેલા હજારો ભક્તજનોની નજર પણ ન પહોંચે એટલે
ઊંચે ઊંચે આકાશમાં અતિશય ભક્તિ અને પ્રમોદભાવથી તેઓશ્રીએ માનસ્તંભની શુદ્ધિ કરી હતી. એ પવિત્ર
હસ્તોથી થતી માનસ્તંભશુદ્ધિનું પાવન દ્રશ્ય નીરખનારા પણ ભક્તિરસમાં રંગાઈને પાવન થઈ જતા હતા.
પણ કંપાયમાન થાય છે. અહો! જેનો જન્મ થતાં ઇન્દ્રના આસન પણ કંપી ઊઠે એવો જેનો પ્રભાવ.....તે
તીર્થંકરના જન્મોત્સવની શું વાત! સૌધર્મેન્દ્રનું સિંહાસન ડગમગ થતાં, તે અવધિજ્ઞાનથી ભગવાન શ્રી નેમિનાથ
તીર્થંકરનો જન્મ થવાનું જાણે છે ને દેવોની સભામાં ભગવાનના જન્મકલ્યાણકનો ઉત્સવ મનાવવા માટે આનંદનું
વાતાવરણ છવાઈ