pratham vaishākhaḥ 2479ḥ 127ḥ
jāy chhe. chāre bāju maṅgalanād thāy chhe; saudharmendra tathā shachī indrāṇī airāvat hāthī upar āvīne nagarane traṇ
pradakṣhiṇā kare chhe, pachhī shachī indrāṇī bhagavānane tathā mātāne nīrakhatān bhaktipūrvak stuti kare chhe–
धन्य धन्य नाथ परम सुखकारी, तीनलोक जननी हितकारी,
मंगलकारी पुन्यवती तूं, पुत्रवती शुचि ज्ञानमती तूं।
तव दर्शनसे हम सुख पाये, हर्ष हृदयमें नाहिं समाये,
धन्य धन्य माता हम जाना, देख तुझे अरू श्री भगवाना।।
–e pramāṇe stuti bād, īndrāṇī bāl bhagavānane hāthamān teḍīne īndranā hāthamān sompe chhe. aho! tīrthaṅkar
bhagavānane potānā hāthamān teḍavānun param saubhāgya jene prāpta thayun te shachī īndrāṇī ekāvatārī ja hoy–emān
shun āshcharya! bhagavānane nihāḷīne īndra īndrāṇī atishay prasanna thāy chhe, ne hāthī upar birājamān karīne
janmābhiṣhek māṭe meruparvat upar laī jāy chhe. pratiṣhṭhā–mahotsavamān hāthī paṇ āvelo hovāthī ā badhā prasaṅgo
bahu shobhatā hatā. temāny gāmanā ek chheḍāthī bījā chheḍā sudhī phelāyelā janmābhiṣhekanā varaghoḍāno dekhāv to
khūb ja bhavya ane mahimāvant hato....te vakhate sonagaḍh gām bahu nānun paḍatun hatun. je rastethī bhagavānano hāthī
pasār thato hoy te rastānī chāre taraphanī aṭārīo paṇ māṇasothī ubharāī jatī hatī. hāthī par birājamān
bhagavānane nīrakhī–nīrakhīne bhaktajano nāchatā hatā ane adbhut bhakti karatā hatā. hāthī paṇ jāṇe ke
khushīmān āvīne e bhaktimān sāth purāvavā māṭe bhagavānane chāmar ḍhāḷavā māṅgato hoy–tem sūṇḍhamān chāmar
pakaḍīne indrane āpato hato. ām bhagavānanī bhakti karatān karatān rathayātrā meru pāse āvī. nadī kināre ek
ūñchā sundar sthān par merunī rachanā karavāmān āvī hatī. hāthīe te merune traṇ pradakṣhiṇā karī ane pachhī
jayajayakārapūrvak khūb ja ullāsamay bhaktithī tīrthaṅkar bhagavānano janmābhiṣhek thayo. e janmābhiṣhekanun ati
bhavya drashya tīrthaṅkar bhagavantano aparampār mahimā darshāvatun hatun ke.....aho! dhanya eno avatār! ā bhagavānanā
ātmāe janma pūrān karī līdhā, have pharīthī ā sansāramān eno avatār nahi thāy. ek chhello janma hato te
pūro karīne bhagavānanā ātmāe janma pūrān karī līdhā, have pharīthī ā sansāramān eno avatār nahi thāy.
ek chhello janma hato te pūro karīne bhagavān bhavarahit thaī gayā....apurva ātmadarshananā pratāpe bhagavānane
bhavano ant āvī gayo. aho! anekānek bhavya jīvono uddhār karanār āvā bhagavānano janmotsav īndrādik
ūjave emān shun āshcharya! kharun kahyun chhe ke–
‘ghaṭe dravya jagadīsh avatār eso
kaho bhāv jagadīsh avatār kaiso?’
–e ūrdhvagāmī ātmāno janmābhiṣhek meru jevā ūrdhvasthān par ja kem na thāy? manuṣhyalokanun sauthī
ūrdhvasthān eṭale meru parvat....ane sauthī uttam manuṣhya eṭale tīrthaṅkar. e uttam puruṣhano abhiṣhek uttam sthān
upar ūrdhva lokanā uttam ātmā (īndra) dvārā thayo. aho, dhanya dhanya te prasaṅg! tīrthaṅkar prabhunā sākṣhāt
janmābhiṣhekanī to vāt ja shun! paṇ ahīn bhagavānanā janmābhiṣhekano pāvan dekhāv jovo te paṇ mahābhāgya
hatun....jāṇe ahīn paṇ tīrthaṅkar hājar hoy–evun te vakhatanun vātāvaraṇ hatun. ane vaḷī ‘jayajayakār’ nī dhūn
tathā bhakti–nr̥itya–dvārā te prasaṅganā ullāsamān khūbaj vr̥uddhi thatī hatī. jyān janmābhiṣhek thayo te sthaḷanī
kudaratī shobhā ghaṇī sundar hatī. ek ūñchā ṭekarā upar meru parvat shobhato hato ane bājumān ja ūṇḍāṇamān
āvelī nadīne līdhe asal kṣhīr samudra jevo dekhāv lāgato hato. āthī janmābhiṣhek vakhatano kudaratī dekhāv
ghaṇo ja shobhato hato.
janmābhiṣhek bād īndrāṇīe atishay bhakti ane pramod pūrvak bālabhagavān nemikumvarane divya
vastrābhūṣhaṇ paherāvyān, ane pachhī e nānakaḍā prabhujīne moṭā hāthī upar birājamān karīne nagarīmān pāchhā
āvyā. pachhī prabhujīnun pūjan karīne indroe bahu ja bhaktipūrvak vismayakārī tāṇḍavanr̥itya karīne potāno ānand
vyakta karyo. e vakhatanān ullās ane ānandamay vātāvaraṇamān tāṇḍavanr̥ityanā tālanī sāthe sāthe bhaktajanonān
haiyān paṇ bhaktithī nāchatā hatā.
janmakalyāṇak vagere prasaṅge ākāshamānthī devavimān utaratā hoy–evo dekhāv thayo hato.
pāraṇā–jhūlan
bapore bāl bhagavān shrī nemikumvaranā pāraṇā–jhūlananun drashya thayun, bhakto bhaktipūrvak bhagavānanun pāraṇun
jhulāvī rahyā hatā. chāre taraph dīpakonā prakāshathī shobhī rahelā