ATMADHARMA Regd. No. 4787
સમ્યગ્દર્શન માટે આત્માર્થીનો ઉલ્લાસ અને
નિર્વિકલ્પ અનુભૂતિ
સમ્યગ્દર્શન સન્મુખ થયેલા જિજ્ઞાસુ જીવને પોતાનું
કાર્ય કરવાનો ઘણો હર્ષ હોવાથી અંતરંગ પ્રીતિથી તેનો
ઉદ્યમ કરે છે. પોતાનું કાર્ય એટલે સમ્યગ્દર્શન; સમ્યગ્દર્શન
કરવું એ જ તેના જીવનનું ધ્યેય છે –એ જ તેના જીવનનું
સાધ્ય છે તેથી સમ્યગ્દર્શન માટે ઉલ્લાસપૂર્વક નિરંતર
પ્રયત્ન કરે છે, તેમાં પ્રમાદ કરતો નથી. પોતાનું આત્મકાર્ય
સાધવા માટે આત્માર્થીનાં પરિણામ નિરંતર ઉલ્લાસમાન
હોય છે. સમ્યગ્દર્શન સિવાય બીજું કાર્ય પોતાનું ભાસતું
નથી એટલે તેમાં રસ નથી, નિજ કર્તવ્યને એક ક્ષણ પણ
અંતરથી વિસારતો નથી. –આવો જીવ અલ્પકાળમાં
સમ્યગ્દર્શન પામે છે.
તત્ત્વવિચાર કરીને પણ જ્યારે અંતરમાં
સ્વરૂપસન્મુખ થાય ત્યારે જ નિર્વિકલ્પ સમ્યગ્દર્શન થાય
છે. માત્ર તત્ત્વવિચાર તે જ કાંઈ સમ્યગ્દર્શન નથી.
સમ્યગ્દર્શન ક્્યારે થયું કહેવાય? કે જ્યારે સ્વરૂપસન્મુખ
થઈને નિર્વિકલ્પ અનુભૂતિ થાય–અતીન્દ્રિય આનંદનું વેદન
થાય –ત્યારે જ યથાર્થ સમ્યગ્દર્શન થયું કહેવાય, તે જ
યથાર્થ પ્રતીતિ છે; તે સિવાય યથાર્થ પ્રતીતિ કહેવાય નહિ.
તત્ત્વવિચાર પછી અંતર્મુખ થઈને સ્વરૂપની નિર્વિકલ્પ
અનુભૂતિ ન કરે ત્યાં સુધી જીવ સમ્યગ્દર્શન પામતો નથી.
અંતરમાં ચૈતન્યસ્વભાવનો પરમ મહિમા કરીને તેની
નિર્વિકલ્પ અનુભૂતિ કરવી–પ્રત્યક્ષ સ્વસંવેદન કરવું––તે જ
સમ્યગ્દર્શન છે.
–પ્રવચનમાંથી
પ્રકાશક :– શ્રી જૈન સ્વાધ્યાય મંદિર ટ્રસ્ટ, વતી જમનાદાસ માણેકચંદ રવાણી, વલ્લભ–વિદ્યાનગર, (ગુજરાત)
મુદ્રક :– જમનાદાસ માણેકચંદ રવાણી, અનેકાન્ત મુદ્રણાલય: વલ્લભ–વિદ્યાનગર, (ગુજરાત)