bIjA padArthonI chintA vyartha chhe. dehathI bhinna mArun chidAnand–svarUp shun chhe teno he jIv! tun vichAr kar.
avatAramAn anantavAr rakhaDI chUkyo chhe. AtmA navo nathI paN anAdino chhe, chhe ne chhe. tene koIe batAvyo nathI ne
teno kadI nAsh thato nathI. to atyAr sudhI AtmA kyAn rahyo? ke svarga–narakanA temaj Dhor ane manuShyanA
avatAramAn atyAr sudhI jIv rakhaDayo chhe. tIvra dambh–kuTilatA ane vakratA kare te tiryanch thAy chhe, tenun sharIr ADun
hoy chhe. mahA tIvra pApo kare te marIne narakamAn jAy chhe. k ksaralatA vagere puNya pariNAmathI manuShya thAy chhe, ne
dayAdinA visheSh shubh pariNAmathI devalokamAn jAy chhe. paN mArun gnAnasvarUp shun chhe, dehathI bhinna chaitanyatattvanun svarUp
shun chhe tenA bhAn vagar bhavabhramaN maTatun nathI. tethI ahIn AtmAnun vAstavik svarUp shun chhe te samajAve chhe.
konA sambandhe vaLagaNA chhe? rAkhun ke e pariharun?
hatun. pachhI soL varShanI ummare ‘mokShamALA’ banAvI, temAn 108 pATh chhe; temAn ‘amUlya tattvavichAr’nA pAThamAn
pAnch kaDI chhe. tenI A ek kaDI chhe; temAn kahe chhe ke–
enA vichAr vivekapUrvak shAntabhAve jo rkyAn,
to sarva AtmikagnAnanA siddhAntatattvo anubhavyAn.’
bhAn karIne AtmAnA sAmrAjyanI prApti karavI te ja sAchun rAjya chhe, temAn ja AtmAnI shobhA ane hit chhe.
antaramAn vichAr kare to pUrvabhavanun paN gnAn thaI shake chhe. A dehano sanyog to hamaNAn thayo, tyAr pahelAnn paN
AtmA kyAnk bIje hato. deh to navA navA badale chhe ne AtmA anAdino eno e ja chhe, to tenun vAstavik
svarUp shun chhe? Avo svarUpano vichAr ane nirNay kadI ek sekanD paN karyo nathI.
AvA svarUpano vichAr to kar. bhAI, bIjI laukik keLavaNI bhaNyo temAn kAI tArun hit nathI; paN AtmAnun
svarUp shun chhe teno anrtavichAr karIne tenI keLavaNI le, tenI oLakhAN kar, to AtmAnun hit thAy ne bhav–
bhramaNathI chhUTakAro thAy. ek nAnA gAmaDAmAn paTel pUchhatA hatA ke ‘mahArAj! A bhavanA avatArano kyAy
ant kharo? A dukhano kyAy Aro kharo?’ tyAre thayun ke :