Atmadharma magazine - Ank 129
(Year 11 - Vir Nirvana Samvat 2480, A.D. 1954).

< Previous Page   Next Page >


PDF/HTML Page 4 of 21

background image
: અષાઢ : ૨૦૧૦ : આત્મધર્મ–૧૨૯ : ૧૬૭ :
* ધર્મની દુર્લભતા *
પુણ્ય–પાપની વાત જીવને સુલભ લાગે છે; પણ પુણ્ય–
પાપથી પેલે પાર કંઈક ચીજ છે––એ વાત અનાદિથી જીવને
લક્ષમાં આવી નથી. પુણ્ય–પાપથી પાર જ્ઞાનાનંદ સ્વભાવની
સન્મુખ થઈને તેની નિર્વિકલ્પ પ્રતીતિ પૂર્વે અનંતકાળમાં એક
ક્ષણ પણ જીવે કરી નથી તેથી તે દુર્લભ છે.
આ નિશ્ચયપંચાશત અધિકાર છે એટલે આત્માનું પરમાર્થ સ્વરૂપ શું છે તેનું આમાં વર્ણન છે. અનંતકાળમાં
જીવ શું નથી સમજ્યો તેની આ વાત છે. જીવે અનંતકાળથી બીજું બધું સાંભળ્‌યું છે અને અનુભવ્યું છે પણ
આત્માનું વાસ્તવિક ચિદાનંદ સ્વરૂપ શું છે તે કદી સાંભળ્‌યું પણ નથી. તેથી શાસ્ત્રકાર કહે છે કે––
श्रुतपरिचितानुभूतं सर्वं सर्वस्य जन्मने सुचिरम्।
न तु मुक्तयेऽत्र सुलमा शुद्धात्मज्योतिरूपलब्धिः।।
આત્માના સ્વભાવની ઉપલબ્ધિ સિવાય બીજું બધું જીવોને સુલભ છે. શુદ્ધાત્માને ભૂલીને વિષય–
કષાયની વાત તો જીવે અનંતવાર સાંભળી છે ને અનુભવી છે, પણ તે તો સંસારનું કારણ છે. શુદ્ધાત્માની
ઉપલબ્ધિ કે જે મોક્ષનું કારણ છે તે જ જીવને દુર્લભ છે.
પુણ્ય–પાપની વાત જીવે પૂર્વે સાંભળી છે અને તે પુણ્ય–પાપનો અભ્યાસ પણ અનાદિથી કર્યો છે પણ
પુણ્યપાપથી પાર ચિદાનંદ સ્વરૂપ આત્મા શું ચીજ છે તે કદી લક્ષમાં લીધું નથી તેથી તે દુર્લભ છે. લક્ષ્મી કેમ મળે,
સ્વર્ગ કેમ મળે? એવી બંધકથા જીવોએ અનાદિથી સાંભળી છે, પણ મારું સ્વરૂપ પુણ્ય–પાપ રહિત નિર્દોષ
ચિદાનંદ છે એવી અબંધ આત્માની વાત યથાર્થ લક્ષપૂર્વક કદી સાંભળી નથી. લક્ષ્મી વગેરે મળે ત્યાં અજ્ઞાની
એમ માને છે કે પૂર્વે ધર્મ કર્યો હશે તેનું આ ફળ છે. પણ ભાઈ! એ ધર્મનું ફળ નથી, લક્ષ્મી વગેરે સામગ્રી મળે
તે તો પૂર્વના પુણ્યનું ફળ છે, અને ધર્મ તો જુદી ચીજ છે. પુણ્ય અને ધર્મ એ બંને જુદી ચીજ છે. એ વાત જીવોને
લક્ષમાં આવતી નથી. પુણ્યની રુચિ જીવને અનાદિથી છે એટલે પુણ્યની વાત તો અનાદિથી સાંભળી છે તેથી તે
સુલભ છે, પણ પુણ્ય તો રાગ છે, તે રાગથી પાર આત્માનું પરમાર્થસ્વરૂપ શું છે તેની કદી રુચિ જીવે કરી નથી,
ને તેનું શ્રવણ પણ જીવોને દુર્લભ છે. આત્માને જેનાથી બંધન થાય એવી વાત જીવે પૂર્વે અનંતવાર સાંભળી છે–
અનુભવી પણ છે; પરંતુ જેના અનુભવથી મુક્તિ થાય એવી શુદ્ધઆત્માની વાત જીવે પૂર્વે કદી સાંભળી નથી–
અનુભવી નથી. પુણ્ય–પાપના ભાવો થાય તેમાં આકુળતા છે–દુઃખ છે, અને તે વિનાનું આત્માનું સ્વરૂપ શુદ્ધ
સિદ્ધ સમાન છે એવા આત્માને લક્ષમાં લેવો તે અપૂર્વ છે. સમયસારની ચોથી ગાથામાં જે વાત કરી છે તે વાત
અહીં છઠ્ઠા શ્લોકમાં કરે છે.
જુઓ, આજે અહીં જિનમંદિરમાં ભગવાનની પ્રતિષ્ઠાનો મંગલ દિવસ છે ને આ શ્લોકમાં શુદ્ધ આત્માની
અલૌકિક વાત આવી છે. આત્માનું વાસ્તવિક શુદ્ધસ્વરૂપ શું છે તેને ભૂલીને પુણ્ય–પાપની વાત જીવે પૂર્વે સાંભળી છે,
પણ અંતરમાં દેહથી ભિન્ન ને પુણ્ય–પાપથી પાર જ્ઞાનાનંદ સ્વરૂપ હું છું––એવું સમ્યક્ભાન કરે તો ધર્મ થાય. શરીર
તો જડ છે, આત્મા તેનાથી ભિન્ન ચીજ છે. હાથીનું શરીર ઘણું મોટું છે છતાં તેની બુદ્ધિ ઓછી છે, ને મનુષ્યનું શરીર
નાનું હોવા છતાં બુદ્ધિ વધારે હોય છે આવું દેખાય છે. જો શરીર અને આત્મા એક હોય તો મોટા શરીરવાળાને
વધારે બુદ્ધિ હોવી જોઈએ, ને નાના શરીરવાળાને ઓછી બુદ્ધિ હોવી જોઈએ. પણ એવો મેળ દેખાતો નથી. માટે
ભગવાન આત્મા દેહથી પાર જ્ઞાનાનંદ સ્વરૂપ છે. અને પુણ્ય–પાપ પણ તેનું વાસ્તવિક સ્વરૂપ નથી. ચૈતન્યતત્ત્વ
દેહ–મન–વાણીથી પાર છે, રાગથી પણ પાર છે. આવા ચૈતન્યતત્ત્વની વાર્તા જીવે રુચિપૂર્વક સાંભળી નથી. પુણ્ય
અનંતવાર કર્યાં ને સ્વર્ગમાં પણ અનંતવાર ગયો; પણ જ્ઞાનતત્ત્વના લક્ષ વગર આત્માની શાંતિ જરાપણ મળી નહિ.
બહારના સંયોગો જીવને સુખ કે દુઃખ આપતા નથી. સંયોગથી પાર, સિદ્ધસમાન આત્મા અંતરમાં છે તેની સન્મુખ
થઈને તેની પ્રતીત કર, તો તને સમ્યગ્દર્શન થશે અને આત્માના અતીન્દ્રિય સુખનો અનુભવ થશે આ સિવાય શુભ
રાગ થાય તે કંઈ તારા સુખનો ઉપાય નથી. ધર્મીને શુભરાગ થાય ખરો, ભગવાનની