: 30 : ‘ātmadharma’ 2481 : kāratak :
[105] ā vāt nahi samajanārāonī keṭalīk bhramaṇāo.
ātmā gnāyak chhe, ne gnāyakasvabhāve pariṇamato te kramabaddhaparyāyono gnātā ja chhe. āmān
gnāyakasvabhāvanī draṣhṭinun anantu jor āve chhe, te nahi samajanārā agnānī mūḍh jīvone āmān ekānt niyatapaṇun
ja bhāse chhe, paṇ tenī sāthe svabhāv ane puruṣhārtha, shraddhā ane gnān vagere āvī jāy chhe te tene bhāsatā nathī.
keṭalāk loko ā vāt sāmbhaḷyā pachhī kramabaddhaparyāyanī vāto karatā shīkhyā chhe, paṇ tenun dhyey kyān jāy
chhe ne te samajanāranī dashā kevī hoy te jāṇatā nathī, eṭale teo paṇ bhramaṇāmān ja rahe chhe.
“āpaṇe nimitta thaīne paranī avasthāmān pheraphār karī daīe” em keṭalāk agnānīo māne chhe teo
paṇ mūḍh chhe.
prashna:– jo em chhe, to pachīs māṇasane jamavānun kahīne pachhī besī rahe to shun enī meḷe rasoī vagere
thaī jashe!!
uttar:– bhāī, ā to anrtadraṣhṭinī ūṇḍī vāt chhe, em addharathī besī jāy evī ā vāt nathī. jene
jamavānun kahevāno vikalpa āvyo, te kāī vītarāg nathī, eṭale tene vikalpa āvyā vagar raheshe nahi; parantu
jīvane vikalpa āve to paṇ tyān vastumān kramabaddhapaṇe je avasthā thavānī chhe tem ja thāy chhe. ā jīv vikalpa
kare chhatān sāmī vastumān tevī avasthā na paṇ thāy; māṭe vikalpane līdhe bahāranun kārya thāy chhe–em nathī. ane
vikalpa thāy tenā upar paṇ gnānīnī draṣhṭinun jor nathī.
[106] ‘gnānī shun kare chhe’–te anrtadraṣhṭi vinā oḷakhāy nahi.
prashna:– sharīramān rog thavo ke maṭavo te badhī ajīvanī kramabaddhaparyāy chhe–em gnānī jāṇe chhe, chhatān paṇ te
davā to kare chhe, khāy–pīye–badhun kare chhe!
uttar:– are mūḍh! tane gnāyakabhāvanī khabar nathī eṭale tārī bāhyadraṣhṭithī tane gnānī e badhun karatā
dekhāy chhe, paṇ gnānī to potānā gnāyakasvabhāv uparanī draṣhṭithī gnāyakabhāvamān ja tanmayapaṇe pariṇamī rahyā chhe,
rāgamān paṇ tanmay thaīne te pariṇamatā nathī, ne paranī kartābuddhi to tene svapne paṇ rahī nathī. anrtadraṣhṭi
vinā gnānīnā pariṇamananī tane khabar nahi paḍe. gnānīne hajī pūrṇa vītarāgatā thaī nathī tethī asthiratāmān
amuk rāgādi thāy chhe, tene te jāṇe chhe, parantu ekalā rāgane jāṇavānī paṇ pradhānatā nathī. gnāyakane jāṇavānī
mukhyatāpūrvak rāgane paṇ jāṇe chhe; ane anantānubandhī rāgādi to tene thatā ja nathī, temaj gnāyakadraṣhṭimān
svasanmukh puruṣhārtha paṇ chālu ja chhe. svachhand poṣhe evā jīvone māṭe ā vāt nathī.
[107] be līṭīmān adbhut rachanā!
aho! be līṭīnī ṭīkāmān to āchāryadeve jagatanā jīv ne ajīv badhāy dravyonī svatantratāno niyam
mūkīne adbhut rachanā karī chhe. jīv potānā kramabaddha pariṇāmothī ūpajato thako jīv ja chhe, ajīv nathī; evī
rīte ajīv paṇ potānān kramabaddhapariṇāmothī ūpajatun thakun ajīv ja chhe, jīv nathī. jīv te ajīvanī paryāyane
kare, ke ajīv te jīvanī paryāyane kare, em je māne tene jīv ajīvanā bhinnapaṇānī pratīt rahetī nathī eṭale
ke mithyāshraddhā thaī jāy chhe.
[108] abhāv chhe tyān ‘prabhāv’ kaī rīte pāḍe?
prashna:– ek bījānun kāī kare to nahi, paṇ paraspar nimitta thaīne prabhāv to pāḍe ne?
uttar:– kaī rīte prabhāv pāḍe? –shun prabhāv pāḍīne paranī avasthāne koī pheravī shake chhe? kārya thayun temān
nimittano to abhāv chhe to teṇe prabhāv kaī rīte pāḍayo? jīv potānā svadravya–kṣhetra–kāḷ–bhāvanī apekṣhāe
sat chhe, paṇ par vastunā dravya–kṣhetra–kāḷ–bhāvanī apekṣhāe te asat chhe, eṭale paradravyanī apekṣhāe te adravya
chhe, parakṣhetranī apekṣhāe te akṣhetra chhe, parakāḷanī apekṣhāe te akāḷ chhe, ne par vastunā bhāvanī apekṣhāe te
abhāvarūp chhe; temaj ā jīvanā dravya–kṣhetra–kāḷ–bhāvanī apekṣhāe bījī badhī vastuo adravya–akṣhetra–akāḷ
ne abhāv rūp chhe. to pachhī koī koīnāmān prabhāv pāḍe e vāt rahetī nathī. dravya, kṣhetra ne bhāvane to svatantra
kahe, paṇ kāḷ eṭale ke svaparyāy te parane līdhe(nimittane līdhe) thāy em māne te paṇ svatantra vastusvarūpane
samajyo nathī. darek vastu samaye