: ૧૦૬ : આત્મધર્મ : માગસર–પોષ : ૨૪૮૧ :
૪૪ ‘પર્યાયે પર્યાયે જ્ઞાયકપણાનું જ કામ.’ ૭૪ ‘વ્યવહારનો લોપ!!’ –પણ કયા વ્યવહારનો? અને કોને?
૪૫ મૂઢ જીવ જેમ આવે તેમ બકે છે. પ્રવચન પાંચમું
૪૬ અજ્ઞાનીની ઘણી ઊંધી વાત; જ્ઞાનીની અપૂર્વ દ્રષ્ટિ.
૪૭ ‘મૂરખ........’ ૭૫ ક્રમબદ્ધપર્યાય કયારની છે? –અને તે નિર્મળ ક્યારે થાય?
૪૮ ઊંધી માન્યતાનું જોર!! – (તેના ચાર દાખલા). ૭૬ ક્રમબદ્ધપર્યાયના નિર્ણયનું મૂળ.
૪૯ જ્ઞાયક સન્મુખ થા! –એ જ જૈનમાર્ગ છે. ૭૭ અત્યારે પર્યાયનું પરમાં ‘અકર્તાપણું’ સિદ્ધ કરવાની
પ્રવચન ત્રીજું મુખ્યતા છે, નિરપેક્ષપણું સિદ્ધ કરવાની મુખ્યતા નથી.
૫૦ સમ્યગ્દ્રષ્ટિ–જ્ઞાતા શું કરે છે? ૭૮ સાધકને ચારિત્રની એક પર્યાયમાં અનેક બોલ; તેમાં વર્તતું
૫૧ નિમિત્તનું અસ્તિત્વ કાર્યની પરાધીનતા નથી સૂચવતું. ભેદજ્ઞાન; અને તેના દ્રષ્ટાંતે નિશ્ચય વ્યવહારનો જરૂરી ખુલાસો.
૫૨ શ્રીરામચંદ્રજીના દ્રષ્ટાંતે ધર્મીના કાર્યની સમજણ. ૭૯ ક્રમબદ્ધપર્યાયની ઊંડી વાત.
૫૩ આહારદાનપ્રસંગના દ્રષ્ટાંતે જ્ઞાનીના કાર્યની સમજણ. ૮૦ ‘મોતીનો શોધક’ ઊંડા પાણીમાં ઉત્તરે છે;–તેમ ઊંડે
૫૪ રામચંદ્રજીના વનવાસના દ્રષ્ટાંતે જ્ઞાનીના કાર્યની સમજણ. ઊતરીને આ વાત જે સમજશે તે ન્યાલ થઈ જશે!
૫૫ જ્ઞાની જ્ઞાતા રહે છે, અજ્ઞાની રાગનો કર્તા થાય છે, ને ૮૧ કેવળજ્ઞાનનો કક્કો.
પરને ફેરવવા માંગે છે. ૮૨ ક્રમબદ્ધપર્યાય તે વસ્તુસ્વરૂપ છે.
૫૬ જૈનના લેબાસમાં બૌદ્ધ. ૮૩ ક્રમબદ્ધપર્યાયમાં નિશ્ચયવ્યવહારની સંધિ, નિમિત્ત–નૈમિત્તિકની
૫૭ સાચું સમજનાર જીવનો વિવેક કેવો હોય? સંધિ, વગેરે બાબતનો જરૂરી ખુલાસો; અને તે સબંધમાં
૫૮ પોતાની પર્યાયમાં જ પોતાનો પ્ર... ભાવ છે. સ્વછંદીઓની વિપરીત કલ્પનાઓનું નિરાકરણ.
૫૯ ક્રમબદ્ધના નામે મૂઢ જીવના ગોટા. ૮૪ જ્ઞા.... ય.... ક શું કરે?
૬૦ જ્ઞાયક અને ક્રમબદ્ધનો નિર્ણય કરીને સ્વાશ્રયનું પરિણમન ૮૫ જ્ઞાયકસ્વભાવની દ્રષ્ટિપૂર્વક ચરણાનુયોગની વિધિ.
થયું તેમાં વ્રતપ્રતિક્રમણ વગેરે બધું જૈનશાસન આવી ૮૬ સાધક દશામાં વ્યવહારનું યથાર્થ જ્ઞાન.
જાય છે. ૮૭ ‘કેવળીના જ્ઞાનમાં બધી નોંધ છે’ પરને જાણવાનું જ્ઞાનનું
૬૧ ‘અભાવ, અતિભાવ (–વિભાવ), અને સ્વભાવ.’ સામર્થ્ય છે તે કાંઈ અભૂતાર્થ નથી.
૬૨ અજ્ઞાનીઓ વિરોધનો પોકાર કરે તો, કરો–તેથી તેમની ૮૮ ભવિષ્યની પર્યાય થયા પહેલાં કેવળજ્ઞાન તેને કઈ રીતે
માન્યતા મિથ્યા થશે, પણ કાંઈ વસ્તુનું સ્વરૂપ નહીં ફરે! જાણે? –તેનો ખુલાસો.
પ્રવચન ચોથું ૮૯ કેવળીને ક્રમબદ્ધ, ને છદ્મસ્થને અક્રમદ્ધ–એમ નથી.
૬૩ ક્રમબદ્ધમાં જ્ઞાયક સન્મુખ નિર્મળ પરિણમનની ધારા ૯૦ જ્ઞાન અને જ્ઞેયનો મેળ, –છતાં બંનેની સ્વતંત્રતા
વહે–એની જ મુખ્ય વાત છે. ૯૧ આગમને જાણશે કોણ?
૬૪ જ્ઞાયકભાવના ક્રમબદ્ધ પરિણમનમાં સાત તત્ત્વોની પ્રતીત. ૯૨ કેવળજ્ઞાનના ને ક્રમબદ્ધપર્યાયનાં નિર્ણય વિના
૬૫ અજ્ઞાનીને સાત તત્ત્વોમાં ભૂલ. ધર્મ કેમ ન થાય?
૬૬ ભેદજ્ઞાનનો અધિકાર. ૯૩ તિર્યંચ–સમકીતિને પણ ક્રમબદ્ધપર્યાયની પ્રતીત.
૬૭ ‘ક્રમબદ્ધપર્યાય’ ની ઉત્પત્તિ પોતાની અંતરંગ યોગ્યતા ૯૪ ક્રમબદ્ધપર્યાયના નિર્ણયનું ફળ– ‘અબંધપણું’
સિવાય બીજા કોઈ બાહ્યકારણથી થતી નથી. “જ્ઞાયકને બંધન નથી.”
૬૮ નિમિત્ત અને નૈમિત્તિકની સ્વતંત્રતા. ૯૫ સ્વછંદી જીવ આ વાતના શ્રવણને પણ પાત્ર નથી.
૬૯ જ્ઞાયકદ્રષ્ટિમાં જ્ઞાનીનું અકર્તાપણું. ૯૬ સમ્યગ્દર્શન ક્યારે થાય? –કે પુરુષાર્થ કરે ત્યારે!
૭૦ જીવના નિમિત્ત વિના પુદ્ગલનું પરિણમન. ૯૭ ક્રમબદ્ધપર્યાય અને તેનું કર્તાપણું.
૭૧ જ્ઞાયકભાવપણે ઊપજતો જ્ઞાની કર્મનો ૯૮ ઝીણું–પણ સમજાય તેવું!
નિમિત્તકર્તા પણ નથી.
૭૨ જ્ઞાનીને કેવો વ્યવહાર હોય? –ને કેવો ન હોય? ૯૯ સાચો વિસાવો.....
૭૩ મૂળભૂત જ્ઞાનકળા, –તે કેમ ઊપજે? ૧૦૦ સમકીતિ કહે છે–“શ્રદ્ધાપણે કેવળજ્ઞાન થયું છે.”
૧૦૧ “કેવળજ્ઞાનના કક્કા’ ના તેર પ્રવચનો.... અને
કેવળજ્ઞાન સાથે સંધિપૂર્વક તેનું અંતમંગળ.