मळशे. संसारनो एक कणीयो पण जेने गमतो हशे ते जीव आत्मा तरफ नहि वळी
शके. जेने आत्मानुं सुख जोईतुं हशे तेने संसार नहि मळे, अने जेने संसार राखवो
हशे तेने आत्मानुं सुख नहि मळे; केमके बंनेनी दिशा ज जुदी छे. माटे हे जीव! जो
तारे आनंदमूर्ति आत्मा जोईतो होय तो आखा संसारने ‘हराम’ कर, के मारे हवे
संसार स्वप्ने पण जोईतो नथी. एक चिदानंद आत्मा सिवाय शरीर के विकार ते कांई
मारुं स्वरूप नथी ने तेमां क्यांय मारुं सुख नथी, हुं तो ज्ञान छुं, ने मारामां ज मारुं
सुख छे. आम अंतरमां गोततां आनंदमय आत्मानी प्राप्ति थाय छे.