: ૨૪૨ : આત્મધર્મ (‘બ્રહ્મચર્ય અંક’–બીજો.) ૨૪૮૨ : આસો :
નીકટછાયામાં રહેતાં હરક્ષણે જ્ઞાન–વૈરાગ્યના સંસ્કારોનું સીંચન સહેજે સહેજે થયા કરે છે. આ ઉપરાંત
આશ્રમવાસી બહેનો પણ પરસ્પર વાત્સલ્યપૂર્વક હળીમળીને સ્વાધ્યાય–ભક્તિ આદિ કાર્યો કરે છે. કુટુંબ
છોડીને બહારગામથી અહીં આવીને રહેનારા બહેનોને પણ એવું નથી લાગતું કે અમે એકલા
છીએ.....સંતોની મધુરી છાયામાં સાધર્મીઓનું એક નવું જ કુટુંબ અહીં રચાઈ ગયું છે.
ભારતભરમાં આશ્રમો તો અનેક ચાલતા હશે......પરંતુ સંતોથી સીધી છાયામાં... અધ્યાત્મના
ઉપશાંત વાતાવરણમાં...વાત્સલ્યના વહેતા ઝરણામાં...ચાલતો આવા પ્રકારનો આશ્રમ તો આ એક જ છે.
મુલાકાત માટે બહારથી આવનારા માણસો પણ, આશ્રમમાં પ્રવેશ કરતાં જ ત્યાંના શાંતિમય
વાતાવરણથી અંજાઈ જાય છે.
આશ્રમવાસી બહેનો પોતપોતાની આજીવિકા પોતાના ખર્ચે જ ચલાવી લે છે....અને પૂ. બેનશ્રીબેન
હસ્તક ખાનગી સહાય ખાતું પણ ચાલે છે. આશ્રમના ઉદ્ઘાટન પ્રસંગે શ્રી વછરાજજી શેઠે રૂા. ૨૫૦૦૧/–
આશ્રમને માટે જાહેર કર્યા છે..... તે ઉપરાંત બીજું પણ કેટલુંક ફંડ છે. હાલ આશ્રમમાં કોઈ વધારે રૂમ
ખાલી નથી.
સામાન્યપણે આ આશ્રમનો એક નિયમિત કાર્યક્રમ ઘડવામાં આવ્યો છે. આ કાર્યક્રમ ઉપરાંત
આહાર–વિહાર વગેરે બાબતમાં પણ યોગ્ય નિયમોનું પાલન કરવામાં આવે છે; ને આશ્રમવાસી બેનો
સંતોની છાયામાં હર્ષોલ્લાસપૂર્વક જીવન વીતાવે છે.
પરમપૂજ્ય ગુરુદેવના મહાન પ્રતાપે સ્થાપાયેલ આ આશ્રમ સદાય વૃદ્ધિગત હો......ને આશ્રમવાસી
સાધર્મી બહેનો સંતોની પવિત્ર છાયામા આત્મલાભ પામો.
જ્ઞાન ભાવના વૈરાગ્યભાવના
મૈં પરમેષ્ઠી પંચ ધ્યાવું,
શ્રુતદેવી માતા ભાવું;
મૈં સબ સંતન કે ચરણોં
બલિ બલિ જાવું રે........
મૈં સમ્યક્દર્શન ભાવું,
અરુ જ્ઞાન–ચરિત્ર મિલાવું
વરદાન પ્રભુસે પાકર
પ્રભુ સમ થાઉં રે........
મૈં મુક્તિ કે પથ ધાવું,
સિંહનાદ સે કર્મ હટાવું,
ગુરુ કહાન કી બંસી સુનકર
ડગમગ ડોલું રે........
[જિનેન્દ્ર ભજનમાળા પા. ૫૭]
તોરણ પર જબ આઈયા યે માંય,
સહ્યો મ્હારી! પશુવન સુણી પુકાર.....
...પાછો હી રથ ફેરિયો યે માંય.....
તોડયા છે કાંકણ દોરડા યે માંય.....
સહ્યો મ્હારી! તોડયા છે નવસર હાર,
દીક્ષા ઉર ધાર લીની હૈ.....
સંજમ અબ મેં ધારસ્યું હે માંય,
સહ્યો મ્હારી! જાસ્યું ગઢગીરનાર,
કરમફંદ કાટસ્યું હે માંય.....
(જિનેન્દ્ર–ભજનમાળા પા. ૪૧)