જે આત્માર્થી છે, જેને આત્માનો અનુભવ કરવાની લગની લાગી છે તેણે તો વારંવાર આત્મસ્વરૂપની જ
ઈચ્છા–ભાવના કરવી, તેમાં જ તત્પર થવું, તેમાં જ ઉત્સાહિત થવું, તેનો જ આદર કરવો, તેમાં જ શ્રદ્ધા–જ્ઞાનને
જોડવા.–આ રીતે સર્વ પ્રકારથી આત્મસ્વરૂપના અનુભવનો પ્રયત્ન કરતાં જરૂર તેની પ્રાપ્તિ થાય છે. અંતરમાં
જયારે આવો પ્રયત્ન જાગે ત્યારે જ આત્માની લગની લાગી કહેવાય.
કોઈ તેનો પત્તો મળવાની વાત સંભળાવે તો કેવા ઉત્સાહથી સાંભળે! તેમ જિજ્ઞાસુને આત્માના સ્વરૂપના નિર્ણય
માટે એવી લો લાગી છે કે વારંવાર તેનું જ શ્રવણ, તેની જ પૃચ્છા, તેની જ ઈચ્છા, તેમાં જ તત્પરતા ને તેના જ
વિચાર કરે છે. જગતના વિષયોનો રસ તેને છૂટતો જાય છે ને આત્માનો જ રસ વધતો જાય છે.–આવા દ્રઢ
અભ્યાસથી જ આત્માની પ્રાપ્તિ (અનુભવ) થાય છે.
‘કયાંય મારો પુત્ર?... જાણકારોને એ જ પૂછે કે ‘કયાંય મારો પુત્ર દેખ્યો!!’ –એક મિનિટ પણ તેનો પુત્ર તેના
ચિત્તમાંથી ખસતો નથી. દિનરાત તેની પ્રાપ્તિ માટે તીવ્ર ઉત્સુકતાથી ઝૂરે છે.........તેમ આત્મસ્વરૂપની જેને
જિજ્ઞાસા જાગી છે તે આત્માર્થી જીવ સત્સમાગમે તેને ઢૂંઢે છે, તેની જ વાત પૂછે છે કે ‘પ્રભો! આત્માનો
અનુભવ કેમ થાય!!’