: માગશર: ૨૪૮૩ : ૭ :
પરમપૂનિત તીર્થધામ શ્રી સમ્મેદશિખરજી
એમ ભક્તિથી ગાતાં ગાતાં, જયજયકારપૂર્વક સમ્મેદશિખરજીને યાદ કરતા જતા હતા... વચ્ચે ઝાડી અને
પહાડીના રમણીય દ્રશ્યો જોતાં શિખરજી ધામનાં દ્રશ્યો યાદ આવતા હતા.
સોનગઢથી વિહાર કરીને લગભગ દસ વાગે વલ્લભીપુર આવ્યા. વલ્લભીપુરના ઠાકોરસાહેબે પૂ. ગુરુદેવનું
સન્માન કર્યું. દરબારગઢના ગેસ્ટહાઉસમાં ઉતારો હતો. બપોરે પૂ. ગુરુદેવના પ્રવચનમાં હજાર ઉપરાંત માણસોએ
લાભ લીધો. સોનગઢથી પણ અનેક મુમુક્ષુ ભાઈ–બહેનો આવ્યા હતા. પૂ. ગુરુદેવે પદ્મનંદી પચીસીના
એકત્વઅધિકારની પહેલી ગાથા ઉપર મંગલ પ્રવચન કર્યું.
રાત્રિચર્ચામાં વલ્લભીપુરના રાજા પ્રવીણસિંહજીએ પ્રશ્ન પૂછયો કે: “આ જીવને કોઈ પણ કારણ વગર
ક્યારેક ખૂબ પ્રસન્નતા દેખાય છે ને ક્યારેક તે ખૂબ ખેદખિન્ન બની જાય છે–તેનું શું કારણ હશે? ”
તેના ઉત્તરમાં પૂ. ગુરુદેવે કહ્યું: જીવને મંદકષાય હોય ને એ જાતનો સાતાનો ઉદય હોય એટલે તેવી
પ્રસન્નતા લાગે પણ તે કાંઈ ખરી પ્રસન્નતા નથી. જીવ પોતાના અકષાયી આનંદને ચૂકી ગયો છે એટલે
મંદકષાયમાં તેને પ્રસન્નતા લાગે છે. આત્મા પોતે આનંદ સ્વભાવી છે, તે આનંદસ્વભાવી આત્માના ભાનપૂર્વક
તેના અતીન્દ્રિય આનંદનું જે વેદન થાય તે જ ખરી પ્રસન્નતા છે. જ્ઞાનસ્વભાવને પકડતાં જે આનંદ આવે તે
અતીન્દ્રિય આનંદ કહેવાય... ને તેમાં જ આત્માની ખરી પ્રસન્નતા છે. જ્ઞાનસ્વભાવી આત્માના લક્ષ વગર જે
પ્રસન્નતા દેખાય છે તે તો સાતાનો ઉદય છે, ને જે ખેદખિન્નતા થાય છે તે અસાતાનો ઉદય છે. આત્માના લક્ષ
વગર જે પ્રસન્નતા લાગે છે તે કાંઈ ખરો આનંદ નથી, તે તો મંદકષાય છે, એટલે તે પણ કષાય છે–દુઃખ છે.
આત્માની અકષાયી શાંતિનું વેદન થાય તે જ ખરી પ્રસન્નતા છે.
વલ્લભીપુરમાં વિહારની શુભ શરૂઆતમાં જ પૂ. ગુરુદેવના ચરણોમાં એક રાજવીનું શિર ઝૂકયું... એ એક
મંગળસૂચક પ્રસંગ બન્યો.
રાત્રિચર્ચા પૂરી થતાં વલ્લભીપુરનો કાર્યક્રમ પૂરો થયો.
× × ×
કારતક વદ એકમ, સોમવાર તા. ૧૯
સવારમાં વહેલા ઉઠીને શ્રી જિનેન્દ્ર ભગવાનનું સ્તવન કર્યું... ને પૂ. ગુરુદેવે વલ્લભીપુરથી પાટણા તરફ
વિહાર કર્યો. વિહારમાં વચ્ચે ‘મૂળ ધરાઈ’ ગામ આવ્યું, ત્યાં બંધાયેલી નવી નિશાળમાં પૂ. ગુરુદેવના પગલાં
કરાવીને તેનું ઉદ્ઘાટન કર્યું... ત્યાંથી આગળ પાટણા પહોંચતા લોકોએ ઉમંગથી સ્વાગત કર્યું.