‘परमपुरुषार्थ परायण भव्य जीव’ चिदानंदस्वभावना आश्रये निश्चयरत्नत्रयने भावे छे.....
जीवे मिथ्यात्वादि भावो पूर्वे अनादिकाळथी भाव्या छे, पण चिदानंदस्वभावनो आश्रय करीने
सम्यक्त्वादि भावोने पूर्वे कदी भाव्या नथी. अति आसन्नभव्य मुमुक्षु जीव ते मिथ्यात्वादि भावोने
छोडीने, पोताना परमात्मतत्त्वना आश्रये सम्यग्दर्शनादि भावोरूपे परिणमे छे ए ज ते धर्मात्मानुं
प्रतिक्रमण छे. चिदानंदतत्त्वना आश्रये सम्यक्त्वादिनी भावना भवभ्रमणनो नाश करनारी छे.
आवी अपूर्व भावनावाळो जीव अति आसन्नभव्य छे, ते अल्पकाळमां ज मुक्ति पामे छे.