
vikāranun ja pariṇaman thatun, parantu have shuddhātmānī draṣhṭimān vikāranī adhikatā na rahī, shuddhatānī ja adhikatā rahī.
āvī shuddha ātmānī draṣhṭimān samakitīne vikārano abhāv ja chhe.
draṣhṭi ākhā ātmāne svīkāre chhe, te akhaṇḍ ātmānī draṣhṭimān tenā badhāy guṇono nirmaḷabhāv pragaṭe chhe. ā
rīte ‘sarva guṇānsh te samyaktva’ chhe. shuddhasvabhāvanā āshraye jyān samyagdarshan thayun tyān gnān paṇ svasamvedanathī
samyak thayun, chāritramān paṇ ānandanā anshanun vedan thayun, vīryano veg paṇ sva taraph vaḷyo. ā rīte
samyagdarshananī sāthe ja badhā guṇomān nirmaḷatā sharū thaī jāy chhe; koī guṇomān nirmaḷatā bhale vadhatī–ochhī
hoy, paṇ pratītamān to pūrṇa nirmaḷatā āvī ja gaī chhe. samyagdarshan pote to shraddhāguṇanī paryāy chhe, paṇ tenī
sāthe gnānādi anant guṇono paṇ nirmaḷ ansh vartī ja rahyo chhe. koī kahe ke samyagdarshan thayun paṇ ātmānī
atīndriy shāntinun vedan na thayun, samyagdarshan thayun paṇ ātmānun svasamvendan gnān na thayun, samyagdarshan thayun paṇ
vīryano veg ātmā taraph na vaḷyo,–to em kahenāre anantaguṇathī abhed ātmāne mānyo ja nathī; dravya–
guṇ–paryāyasvarūp ātmānā bhāvone teṇe jāṇyā ja nathī, ane potāne samakitī mānīne te samyagdarshananā
nāme potāno svachchhand poṣhe chhe.
chhe; paryāy ek ne ek bhale kāyam na ṭake paṇ paryāy vagaranā dravya–guṇ kadī hotā nathī.
chhe. nirmaḷ paryāy thayā vagar ‘bhavatā paryāy’–vāḷā ātmānī pratīt kyāthī thāy? jyān ātmānā svabhāvanun
bhān thayun tyān nirmaḷ paryāyarūp bhavan (pariṇaman) thāy chhe. bhāvabhāvashaktinā baḷathī dravya guṇ ne
nirmaḷaparyāy traṇe abhed thaīne shuddhapaṇe varte chhe; ane tenā dravya–guṇ–paryāyamān vikārano abhāv chhe. ātmānī
abhāv–abhāvashaktinun evun baḷ chhe ke potāthī bhinna sharīrādi padārthone, karmone ke vikārane te potānā
svabhāvamān vartavā deto nathī. ātmānā dravyamān, guṇamān ane te taraph ḍhaḷelī shuddhaparyāyamān, e traṇemān
vikārano–karmano–sharīrādino abhāv ja chhe ne abhāv ja raheshe. dravya–guṇ–paryāyanī ekatāmān have kadī tūṭ
paḍashe nahi, ne vikār sāthe kadī ekatā thashe nahi. vikār ātmānī sāthe nahi varte paṇ chhūṭo paḍī jashe. āvī
ātmashaktine pratītamān levī ne temān ekatā karavī te mokṣhano upāy chhe.
koī nimitta meḷavun to mārā shraddhā–gnān–chāritra khīle e vāt rahetī nathī. dev–guru–shāstra vagere nimitto ho bhale,
paṇ ātmāmān to teno abhāv chhe. ahīn to te uparānt vikāranā paṇ abhāvanī sūkṣhma vāt levī chhe. ātmānā dravya–
guṇ–paryāyamān parano trikāḷ abhāv chhe, eno artha to e thayo ke paranā āshraye thato parabhāvono paṇ ātmāmān
abhāv chhe. temaj ‘gnānādimān alpatā chhe te ṭāḷīne pūrṇatā karun’ evo bhed paṇ raheto nathī, ekarūp shuddhadravyanī
sanmukhatā ja thāy chhe, ane te dravyanī sanmukh thayelī paryāy shuddha ja thatī jāy chhe, tenāmān vikārano abhāv ja chhe.
āvun abhāvaabhāv–shaktinun tātparya chhe.
āchāryadev kahe chhe