જાય છે કે તું તારા જ્ઞાયક ચિદાનંદસ્વરૂપની
સન્મુખ થા; પરને ફેરવવાની બુદ્ધિ મિથ્યા
છે. ગમે તે પડખેથી વાત કરી હોય, સર્વજ્ઞ
તરફથી વાત કરી હોય કે ક્રમબદ્ધ-પર્યાયની
વાત હોય, છ દ્રવ્યની વાત હોય કે
નવતત્ત્વની વાત હોય, નિશ્ચય-વ્યવહારની
વાત હોય કે ઉપાદાન-નિમિત્તની વાત હોય,
દ્રવ્ય-ગુણ-પર્યાયની વાત હોય કે બાર
ભાવનાની વાત હોય.-બધી વાતમાં મૂળ
તાત્પર્ય તો સંતોને આ જ બતાવવું છે કે હે
જીવ! તારા જ્ઞાનસ્વભાવનો નિર્ણય કરીને
તે તરફ તું વળ! “હું તો જ્ઞાનપિંડ છું,
જ્ઞાન સિવાય અન્ય પદાર્થોનું કિંચિત્માત્ર
કર્તૃત્વ મારામાં નથી.”-જ્યાં સુધી જીવ
આવો નિર્ણય ન કરે ત્યાં સુધી તેને હિતનો
માર્ગ હાથ આવે નહિ, ને દિગંબર સંતોએ
શાસ્ત્રમાં શું કહ્યું છે તેની તેને ખબર પડે
નહિ.