Atmadharma magazine - Ank 191
(Year 16 - Vir Nirvana Samvat 2485, A.D. 1959).

< Previous Page   Next Page >


PDF/HTML Page 12 of 21

background image
ભાદ્રપદઃ ૨૪૮પઃ ૧૧ઃ
ચઢતાં ચઢતાં તે સૌ પર્વત ઉપર પહોંચ્યા; ત્યાં ભરત મહારાજા પર્વતની શોભા નીહાળી રહ્યા હતા
ત્યારે તેમના પુરોહિતે કહ્યુંઃ હે દેવ! આ પર્વત અનેક આશ્ચર્યથી ભરેલો છે, આખા લોકની શોભાને
ઓળંગી જનાર આ પર્વતનો મહિમા એટલો જ બસ છે કે અહીં જગતગુરુ ભગવાન ઋષભદેવ
બિરાજમાન છે, તેથી આ પર્વત પણ તીર્થરૂપ છે. અનેક નદીઓ, ગુફાઓ અને ઉપવનો અહીં શોભી રહ્યા
છે. આ તરફ દેવોનું આગમન થઈ રહ્યું છે.....અને આ તરફ સિંહ વગેરે પણ નમ્રપણે ભગવાનના
સમવસરણ તરફ આવી રહ્યા છે. અને આ તરફ જુઓ–પેલો સિંહ અહિંસક હોવા છતાં માત્ર ક્રિડા ખાતર
જ પર્વતની ગુફામાંથી એક મોટા સર્પને ખેંચી રહ્યો છે, પરંતુ લાંબા સર્પને ખેંચવા તે અસમર્થ હોવાથી
પાછો તેને છોડી રહ્યો છે. મુનિવરોના વાસને લીધે આ પર્વતના ઉપવન પણ મુનિ સમાન લાગે છે,–જેમ
મુનિ અનેક પ્રકારના દ્વન્દ્વ (શીત–ઉષ્ણવગેરે બાધાઓ) સહન કરે છે તેમ આ ઉપવન અનેક પ્રકારના
દ્વન્દ્વ (પશુ–પક્ષીના યુગલ) ને ધારણ કરે છે, જેમ મુનિ બધાનું કલ્યાણ કરે છે તેમ આ વનપ્રદેશ પણ
બધાનું કલ્યાણ કરે છે, જેમ મુનિ આશ્રિતોના સંતાપને હરે છે તેમ આ વન પણ આશ્રિતોના
ગીષ્મસંતાપને દૂર કરે છે. વનમાં આ તરફ મોટામોટા મુનિવરોનો સમૂહ બિરાજે છે ને તેમના પઠન–
પાઠનના મધુર ધ્વનિથી વન રમણીય બની રહ્યું છે. વનમાં સદા રહેનારા, જમીન પર સૂનારા એવા
હરણો અને મુનિઓના ટોળાં આ વનમાં સદા વિચરે છે, ને ક્યારેય સિંહ વગેરેની ભયંકર ત્રાડોથી વન
ગાજી ઊઠે છે. આ રીતે આ પર્વત હંમેશા તો શાંત તેમજ ભયંકર રહે છે, પરંતુ હાલમાં શ્રી જિનેન્દ્ર દેવના
સન્નિધાનથી તે માત્ર શાંત જ છે......તેની ભયંકરતા દૂર ભાગી ગઈ છે.
ભરતજી પ્રસન્નતાપૂર્વક બધું અવલોકતા–અવલોકતા ભગવાનના ધર્મદરબાર તરફ જઈ રહ્યા છે, ને
પુરોહિત તેમને કહે છેઃ દેખિયે! અહીં સિંહ અને હાથીઓ એક સાથે બેઠા છે, ને સિંહ પોતાના નખથી હાથીના ઘા
ઉપર પ્રેમપૂર્વક સ્પર્શ કરી રહ્યો છે. અને આ તરફ હરણીયા પોતાના બચ્ચાં સહિત સિંહની સાથે સાથે જ
નિર્ભયપણે ચારણમુનિઓની ગુફામાં પ્રવેશ કરી રહ્યા છે. અહા! મોટું આશ્ચર્ય છે કે પશુઓનો સમૂહ પણ, જેમને
વનના ભયનું કે શોભાનું કાંઈ લક્ષ નથી એવા મુનિઓની પાછળપાછળ ફરી રહ્યો છે. હે સ્વામી! અષ્ટાપદ
નામના જીવોથી સેવિત આ કૈલાસપર્વત, ભવિષ્યમાં ‘અષ્ટાપદ’ નામથી પ્રસિદ્ધ થશે. (‘અષ્ટાપદ’ એ કૈલાસનું
બીજું નામ છે; “અષ્ટાપદ આદીશ્વર સ્વામી” અને “નમો ઋષભ કૈલાસ પહાડ”–એ રીતે બંને નામોનો ઉલ્લેખ
જોવા મળે છે.)
અનેકવિધ રત્ન–મણિઓની રંગબેરંગી પ્રભાથી શોભતા કૈલાસપર્વતનો મહિમા કરતાં પુરોહિત કહે છેઃ હે
સ્વામી! જિનેન્દ્રદેવના પ્રભાવે આ પર્વત પણ જાણે કે જિનેન્દ્ર સમાન લાગે છે,–જેમ જિનેન્દ્રદેવની પાસે દેવો
આવે છે તેમ આ પર્વતની પાસે પણ દેવો આવે છે, જેમ જિનેન્દ્રદેવ મહાન છે તેમ આ પર્વત પણ મહાન છે, જેમ
જિનેન્દ્રભગવાન અચલ (નિજસ્વરૂપમાં સ્થિર) છે તેમ આ પર્વત પણ અચલ છે, જેમ જિનેન્દ્ર ભગવાનને
સિંહાસન છે તેમ આ પર્વતને પણ સિંહાસન (સિંહોનાઆસનો) છે,–અર્થાત્ ત્યાં અનેક સિંહો આસન લગાવીને
બેઠા છે. જેમ જિનેન્દ્રદેવનું શરીર શુદ્ધ સ્ફટિક સમાન પવિત્ર અને પરમ ઉદાર છે, તેમ આ પર્વત પણ શુદ્ધ સ્ફટિક
સમાન નિર્મળ અને ઉદાર શરીરવાળો છે. હવે દેવ! આવો આ પર્વતરાજ–કૈલાસ, શુદ્ધઆત્માની જેમ આપનું
કલ્યાણ કરનાર હો!
એ રીતે પુરોહિતના મુખેથી પર્વતની ઉત્કૃષ્ટ શોભાનું વર્ણન સાંભળીને મહારાજ ભરત અતિશય
આનંદિત થયા...જેનું મન ભગવાનના દર્શન માટે અતિ ઉત્કંઠિત છે એવા ભરતરાજ પ્રસન્નચિત્તે થોડાક આગળ
વધ્યા ત્યાં નજીકમાં જ તેમને જિનેશ્વરદેવનું સમવસરણ નજરે પડયું...... અને આશ્ચર્યથી હર્ષપૂર્વક તેમના
મુખમાંથી જય જયકારના ઉદ્ગાર નીકળ્‌યાઃ ‘અહા! જય હો... ઋષભદેવ ભગવાનનો જય હો! ઉપરથી થઈ
રહેલી પુષ્પવૃષ્ટિ અને દુંદુભીવાજાંના અવાજ ઉપરથી તેમણે જાણી લીધું કે ત્રિલોકીનાથ જિનેન્દ્ર ભગવાન અહીં
સમીપમાં જ બિરાજી રહ્યા છે. જરા પણ પરિશ્રમ વગર