Atmadharma magazine - Ank 191 (Devanagari transliteration). Page: 4.

आत्मधर्म

वर्ष सोळमुं संपादक भाद्रपद
अंक ११ मो रामजी माणेकचंद दोशी २४८प

आत्मार्थी–संबोधन

हे आत्मार्थी बन्धु!
आत्मसाधनामां जगतना अनेकविध

प्रतिकूळ–अनुकूळ संयोगो तो वच्चे आवे
ज......ए कांई आश्चर्य नथी. परंतु एवा

प्रसंगे तारी आत्मार्थिताना जोरे,–तारी
सर्वशक्तिने उपयोगमां लईने तारी
आत्मसाधनामां अडग रहेजे.......सळंगपणे

तेने टकावीने तेमा द्रढपणे आगळ वधजे.
‘आ.....त्मा....र्थि.......ता’–ए एक ज एवुं
महान बळ छे के जेनी पासे जगतना कोई

बळनी ताकात चाली शक्ती नथी, जगतनुं
कोई बळ आत्मार्थीने तेना मार्गथी च्युत करी
शकतुं नथी. खरेखर आत्मार्थीने जगतमां

कोई विध्न छे ज नहीं.

आम छतां, हे जीव! तने मुंझवण

थती होय तो, पूर्वना महापुरुषोना जीवनने

याद कर..... ते साधक संतोए केवा केवा
प्रसंगोमां पण पोतानी आराधना टकावी छे–
तेनुं स्मरण करीने, तेमना उदाहरणथी तारा

आत्माने पण आराधनामां उत्साहित कर.

आत्मार्थीना परिणाम उल्लासित होय

छे; केमके आत्मस्वभावने साधीने

अल्पकाळमां संसारथी मुक्त थईने तेने सिद्ध
थवुं छे, तेथी पोतानी मुक्तिनो तेने निरंतर
उल्लास होय छे, अने तेथी ते उल्लासित

वीर्यवान होय छे. पूर्वे कदी नहि करेलुं एवुं
पोतानुं सम्यग्दर्शनादि कार्य साधवा माटे
आत्मार्थीनुं हृदय निरंतर उत्साहित होय छे.