Atmadharma magazine - Ank 195
(Year 17 - Vir Nirvana Samvat 2486, A.D. 1960).

< Previous Page   Next Page >


PDF/HTML Page 5 of 21

background image
: ૪: આત્મધર્મ: ૧૯પ
(૭) ધીરો થઈને અંતર્મુખ લક્ષ કર તો ખ્યાલમાં આવે કે આ
રાગાદિની લાગણીઓમાં શાંતિ નથી પણ આકુળતા છે, ને
ચૈતન્યસ્વભાવ શાંત–અનાકુળ સ્વાદથી ભરેલો છે કેમકે તેની નિકટતામાં
પણ શાંતિ ભાસે છે, અને તે સ્વભાવમાં વળતાં શાંત–અનાકુળ સ્વાદનું
વેદન થાય છે.–આમ પોતાને સ્વાદના ભેદથી આત્મા અને રાગની
ભિન્નતાનો નિર્ણય થાય છે.
(૮) આત્મા અને રાગ એ બંનેના સ્વાદને પોતાના વેદનથી જ્યાં
ભિન્ન જાણ્યો ત્યાં રાગના સ્વાદમાં જ્ઞાન રોકાતું નથી પણ અંતર્મુખ
થઈને ચૈતન્યના અતીન્દ્રિય આનંદનો સ્વાદ લ્યે છે. આ રીતે ભેદજ્ઞાન
થતાં જ આત્મા સંસારથી નિવૃત્ત થાય છે ને મોક્ષ તરફ પરિણમતો જાય
છે.
(૯) સમ્યગ્જ્ઞાન વગર બીજું બધું જીવ અનંતવાર કરી ચૂક્્યો, પણ
મુક્તિનો માર્ગ તેને હાથ ન આવ્યો....કેમ કે મુક્તિનો માર્ગ રાગમાં
નથી.
(૧૦) આચાર્યભગવાન કહે છે કે પ્રભુ! તારી મુક્તિનો માર્ગ તારા
આત્મામાંથી શરૂ થાય છે, બહારથી તારી મુક્તિનો માર્ગ મળે તેમ નથી;
માટે અંર્તસ્વભાવને લક્ષમાં લઈને તેની સન્મુખ થા. મુક્તિનો માર્ગ
અંતર્મુખ છે.
શિખામણ
જેમ માતા બાળકને શિખામણ આપે ત્યારે, કોઈક વાર એમ કહે કે
‘બેટા! તું તો ભારે ડાહ્યો.......તને આ શોભે!!’ અને ક્્યારેક એમ પણ કહે કે
‘તું મૂરખ છો.........ગાંડો છો!’ આમ ક્્યારેક મૃદુતાભરેલા શબ્દોથી શિખામણ
આપે ક્્યારેક કડક શબ્દોમાં ઠપકો આપે, પરંતુ બંને વખતે માતાના હૃદયમાં
પુત્રના હિતનો જ અભિપ્રાય છે એટલે તેની શિખામણમાં કોમળતા જ ભરેલી
છે: તેમ ધર્માત્મા સંતો બાળક જેવા અબુધ શિષ્યોને સમજાવવા માટે ઉપદેશમાં
ક્્યારેક મૃદુતાથી એમ કહે કે હે ભાઈ! તારો આત્મા સિદ્ધ જેવો છે તેને તું
જાણ!’ અને ક્્યારેક કડક શબ્દોમાં કહે કે ‘અરે મૂર્ખ! પુરુષાર્થહીન નામર્દ!
તારા આત્માને હવે તો ઓળખ! આ મૂઢતા તારે ક્્યાંસુધી રાખવી છે? હવે તો
તે છોડ!’ આ રીતે, કોઈવાર મુદૃ સંબોધનથી અને કોઈવાર કડક સંબોધનથી
ઉપદેશ આપે, –પરંતુ બંને પ્રકારના ઉપદેશ વખતે તેમના હૃદયમાં શિષ્યના
હિતનો જ અભિપ્રાય છે એટલે તેમના હૃદયમાં કોમળતા જ છે..........વાત્સલ્ય
જ છે.
સમયસાર કળશ ૨૩માં આચાર્યદેવ કોમળતાથી સંબોધન કરીને
શિષ્યને ઉપદેશ આપે છે. શું ઉપદેશ આપે છે–તે જાણવા માટે આવતા અંકમાં
પ્રસિદ્ધ થનારું પૂ. ગુરુદેવનું પ્રવચન વાંચો.