ચૈત્ર: ૨૪૮૬ : ૩:
आत्मधमર્
____________________________________________________________________________
વર્ષ સત્તરમું: અંક ૬ છઠ્ઠો સંપાદક: રામજી માણેકચંદ દોશી ચૈત્ર: ૨૪૮૬
____________________________________________________________________________
મુ....મુ....ક્ષુ....ની વિ....ચા....ર....ણા
હે જીવ! તને એમ અંતરમાં લાગવું જોઈએ કે
આત્માને ઓળખ્યા વગર છૂટકો નથી. આ
અવસરમાં જો હું મારા આત્માનો અનુભવ કરીને
સમ્યગ્દર્શન પ્રગટ નહિ કરું તો મારો ક્્યાંય
છૂટકારો નથી. અરે જીવ! વસ્તુના ભાન વગર તું
કયા જઈશ?–તને સુખશાંતિ ક્્યાંથી મળશે? તારી
સુખશાંતિ તારી વસ્તુમાંથી આવશે કે બહારથી?
તું ગમે તે ક્ષેત્રે જા, તું તો તારામાં જ રહેવાનો,
અને પરવસ્તુ પરવસ્તુમાં જ રહેવાની. પરમાંથી
ક્્યાંયથી તારું સુખ નથી આવવાનું. સ્વર્ગમાં
જઈશ તો ત્યાંથી પણ તને સુખ નથી મળવાનું.
સુખ તો તને તારા સ્વરૂપમાંથી જ મળવાનું છે,
માટે સ્વરૂપને જાણ. તારું સ્વરૂપ તારાથી કોઈ કાળે
જુદું નથી, માત્ર તારા ભાનના અભાવે જ તું દુઃખી
થઈ રહ્યો છે. તે દુઃખ દૂર કરવા માટે ત્રણે કાળના
જ્ઞાનીઓ એક જ ઉપાય બતાવે છે કે “આત્માને
ઓળખો”
–આ પ્રમાણે અંર્ત વિચારણા દ્વારા મુમુક્ષુ જીવ
પોતામાં સમ્યગ્દર્શનની લગની લગાડીને પોતાના
આત્માને તેના ઉદ્યમમાં જોડે છે.