જેઠ: ૨૪૮૬ : ૨૧:
બસ! બંને સાધક સખીઓનું મિલન થયું.....પૂ. ગુરુદેવની છાયામાં બંને બહેનો એકબીજાના
જીવનમાં એવા ગુંથાઈ ગયા–જાણે કે શ્રદ્ધા અને શાંતિનું મિલન થયું! ...જાણે કે વૈરાગ્ય અને ભક્તિનું
મિલન થયું! ....જાણે કે આનંદ અને જ્ઞાનનું મિલન થયું!
(૧પ૭) સમયસારની પાંચમી ગાથામાં આચાર્ય કુંદકુંદ સ્વામી કહે છે કે–સર્વજ્ઞ ભગવાનથી
માંડીને અમારા ગુરુપર્યંતના પર–અપર ગુરુઓએ અનુગ્રહપૂર્વક અમને ઉપદેશ આપ્યો....શું ઉપદેશ
આપ્યો?–‘શુદ્ધાત્મ તત્ત્વનો ઉપદેશ આપ્યો.’ ભગવાને અને સંતોએ પ્રસન્ન થઈને–અમને સ્વીકારીને–
અનુગ્રહપૂર્વક પ્રસાદીરૂપે જે શુદ્ધાત્મતત્ત્વનો ઉપદેશ આપ્યો તે જ અમે અમારા નિજવૈભવથી અહીં
દર્શાવીએ છીએ.
(૧પ૮) તીર્થંકરો અને સંતોના પુનિત ચરણોથી પાવન થયેલી ભૂમિમાં જ્ઞાનીઓ જ્યારે તીર્થયાત્રા
કરવા જાય છે ત્યારે તેમને એમ નથી લાગતું કે અમે પરદેશમાં આવ્યા છીએ; પણ તેમને તો એવા ભાવો
ઉલ્લસે છે કે અહો! આ તો અમારા ધર્મપિતાનો દેશ! અમે અમારા ધર્મપિતાના આંગણે આવ્યા છીએ. હે
નાથ! આપ અમારા ધર્મપિતા છો.....અમે આપના પુત્ર છીએ.....આપના પગલે પગલે આપના પુનિત પંથે
સિદ્ધિધામમાં આવીએ છીએ.
(૧પ૯) કોની આરાધના કરવી?
આ ચૈતન્યસ્વરૂપી આત્મા પોતે અનંત શક્તિવાળો દેવ છે, પોતે જ પોતાનો પરમેશ્વર છે, પોતે
દર્શન–જ્ઞાન–આનંદથી પરિપૂર્ણ છે તે જ આરાધ્ય છે; માટે તેની સન્મુખ થઈને તેની જ આરાધના
કરવી. તેની આરાધનાનું ફળ મોક્ષ છે.
(૧૬૦) પ્રશ્ન:– કાન હોવા છતાં બહેરો કોણ?
ઉત્તર:– આત્મસ્વરૂપની વાર્તા ન સાંભળે તે.
પ્રશ્ન:– આંખ હોવા છતાં આંધળો કોણ?
ઉત્તર:– જિનેન્દ્રદેવના દર્શન ન કરે તે.
પ્રશ્ન:– શાસ્ત્ર ભણ્યો હોવા છતાં મૂર્ખ કોણ?
ઉત્તર:– જૈ ચૈતન્યતત્ત્વને ન જાણે તે.
પ્રશ્ન:– આળસુ કોણ?
ઉત્તર:– જે તીર્થયાત્રા ન કરે તે.
પ્રશ્ન:– વિદ્વાન કોણ?
ઉત્તર:– જે આત્મવિદ્યાને જાણે તે.
(૧૬૧) ફાગણ સુદ સાતમ: રાત્રે બે વાગતાં તો પૂ. ગુરુદેવ તૈયાર થઈ ગયા....ને સિદ્ધ
ભગવંતોને યાદ કરીને, એ શાશ્વત સિદ્ધિધામની યાત્રાનો મંગલ પ્રારંભ કર્યો....પહેલી ટૂંકે ગુરુદેવે
સ્તવન ગવડાવ્યું હતું....વચ્ચે કહ્યું કે: જુઓ, અહીંથી અનંતા તીર્થંકરો ને મુનિઓ મોક્ષ પધાર્યા છે, તે
અનંતા સિદ્ધભગવંતો અત્યારે ઉપર બિરાજી રહ્યા છે.......××× આજે આ મહામંગળ પ્રસંગ છે......આ
ભૂમિ મંગળ છે, આ કાળ પણ મંગળ છે....મોક્ષ પામનાર દ્રવ્ય પણ મંગળ છે....ને આજનો ભાવ પણ
મંગળ છે....ગુરુદેવ સિદ્ધભગવંતોનો મહિમા ભક્તજનોને સમજાવતા હતા....ને “આવા સિદ્ધભગવંતોને
તમારા હૃદયમાં સ્થાપીને તેમનું ધ્યાન કરો.”–એવી પ્રેરણા ભક્તોના હૃદયમાં જગાડતા હતા...તીર્થધામ
હજારો ભક્તોથી ઉભરાઈ ગયું હતું.....ગુરુદેવે સુપાર્શ્વપ્રભુના ચરણકમળનો ભાવપૂર્વક અભિષેક કર્યો.
છેલ્લી પ્રાર્શ્વનાથ ભગવાનની ટૂંકે પણ બે સ્તવનો ભક્તિપૂર્વક ગવડાવ્યા.....છેલ્લે પૂ. બેનશ્રીબેને એક
સ્તવન ગવડાવ્યું.....આ રીતે ઘણા આનંદ અને જયકારપૂર્વક પૂ ગુરુદેવની સંઘસહિત શાશ્વત
તીર્થધામની યાત્રા પૂર્ણ થઈ.
(૧૬૨) બે માણસો ભેગા થાય ત્યાં પૂછે છે કે “ક્્યાં રહેવું?” તેમ અહીં આત્માને કોઈ પૂછે કે