જેઠ: ૨૪૮૬ : ૨૩:
(૧૭૨) “અહો! આત્મામાંજ આનંદ છે, આત્મા જ સિદ્ધભગવાન જેવો છે”–આવા અધ્યાત્મનું
શ્રવણ કરાવનારા સંત મળવા અનંતકાળે બહુ દુર્લભ છે. આવા અધ્યાત્મના શ્રવણમાં જીવને ઘણો વિનય
અને ઘણી પાત્રતા જોઈએ. (અહીં પરમ ભક્તિપૂર્વક ગદગદ્ભાવે ગુરુદેવ કહે છે કે–)
અહાહા! ભાવલિંગી સંતમુનિ મળે ને આવી અધ્યાત્મની વાત સંભળાવતા હોય તો, એનાં
ચરણ પાસે બેસીને......અરે! એનાં પગનાં તળિયાં ચાટીને આ વાત સાંભળીએ.
(૧૭૩) ફાગણ સુદ બીજના દિવસે વિદેહના દેવાધિદેવ સીમંધરનાથ પ્રભુ સોનગઢ પધાર્યા....
નૂતન જિનમંદિરમાં ભગવાનના ભવ્ય દરબારમાં રોજ રાત્રે ઉલ્લાસભરી ભક્તિ થતી હતી; તેમાંય
જન્મકલ્યાણક વગેરે દિવસોની ભક્તિનો રંગ તો કોઈ જુદી જ જાતનો હતો......જાણે પુંડરગિરિમાં
આજે જ ભગવાન જન્મ્યા છે ને તેમનો જન્મકલ્યાણક આપણે અહીં ઉજવીએ છીએ–એવા આનંદથી
ભક્તિ થઈ હતી. જિનમંદિરમાં ભગવાનના નિજમંદિરનો દરવાજો ખુલ્લો અને વિશાળ થઈ ગયો
હોવાથી, ભગવાનના દરબારનો દેખાવ ઘણો જ સુંદર અને મહિમાવંત લાગે છે.....ભગવાનના
દરબારમાં પ્રવેશતાં જ તેની શોભા દેખીને ભક્તોને આશ્ચર્ય થાય છે.
(૧૭૪) અહા, તીર્થંકરો પણ દીક્ષા વખતે ચિંતન કરે એવી વૈરાગ્યરસમાં ઝૂલતી આ બાર ભાવનાઓ
ભાવતાં કયા ભવ્યને આનંદ ન થાય? અને કયા ભવ્યને મોક્ષમાર્ગનો ઉત્સાહ ન જાગે? આ ભાવનાઓ
‘ભવિકજન આનંદજનની’ છે, અને તે સાંભળતાં જ ભવ્યજીવોને મોક્ષમાર્ગમાં ઉત્સાહ ઊપજે છે.
(૧૭પ) મોક્ષનો માર્ગ “સામાયિક” છે. સામાયિક કોને વશ છે? સામાયિક સ્વ–વશ છે એટલે
કે પોતાના આત્મસ્વભાવને આધીન જ સામાયિક છે, એ સિવાય અન્ય કોઈને વશ સામાયિક નથી
સંપૂર્ણપણે શુદ્ધઆત્માને જ વશ વર્તતા સમ્યગ્દર્શન–જ્ઞાન–ચારિત્રરૂપ જે વીતરાગી સામાયિક છે તે જ
કર્મક્ષય કરીને મોક્ષ પ્રાપ્ત કરવામાં કુશળ છે.
(૧૭૬) સમકિતી ધર્માત્માને રત્નત્રયના સાધક સંતમુનિવરો પ્રત્યે એવો ભક્તિભાવ હોય છે કે
તેમને જોતાં જ તેના રોમરોમ ભક્તિથી ઉલ્લસી જાય છે...અહો! આ મોક્ષના સાધક સંત ભગવાનને
માટે હું શું શું કરું?–કઈ કઈ રીતે એમની સેવા કરું? અને જ્યાં એવા સાધક મુનિ પોતાના આંગણે
પધારે ત્યાં તો જાણે સાક્ષાત્ ભગવાન જ આંગણે પધાર્યા.......સાક્ષાત્ મોક્ષમાર્ગ જ આંગણે આવ્યો.
(૧૭૭) વીર સં. ૨૪૮૨ના અષાડ માસમાં ગુરુદેવનું એક અદ્ભુત પ્રવચન આવ્યું, તે સાંભળીને
પ્રસન્ન થયેલા એક જિજ્ઞાસુએ રાત્રે તત્ત્વચર્ચા વખતે ગુરુદેવને પૂછયું: “આપની વાણી પણ જ્ઞાનઆનંદ–
સ્વરૂપ આત્માના ધોધથી ભરેલી અપૂર્વ નીકળે છે; તો સીમંધર ભગવાનની દિવ્યધ્વનિ કેવી હશે?
ગુરુદેવના હૃદયમાંથી અતિશય બહુમાનપૂર્વક ઉદ્ગારો નીકળ્યા છે: અહો, એની શી વાત! .....
એ તો તો જાણે અમૃત! શાંતરસનો ધોધ જાણે વરસતો હોય! ગણધરો જેવા તો જેના સાંભળનારા, એ
વાણીની શી વાત!
* નિજ સ્વરૂપનો ઉપયોગ તે સુખ છે.
તે આબાલગોપાલ સૌ કરી શકે છે.
એ વિના શાંતિનો બીજો કોઈ ઉપાય નથી.
(–ગુરુદેવ)
(૧૭૮) ‘અમે તો સ્ત્રી છીએ, અમારાથી શું ધર્મ થઈ શકે”–એમ ન માનવું.....પૂર્વે આત્માનું
ભાન કરીકરીને અનેક સ્ત્રીઓ એકાવતારી થઈ ગઈ છે, ને અત્યારે પણ એવી સ્ત્રીઓ છે....આત્માનું
ભાન કરે તેને ફરીને આવો સ્ત્રી અવતાર મળે નહિ....માટે સત્સમાગમે સાચું જ્ઞાન કરીને, આત્માના
સ્વસંવેદનવડે