गुरुदेवना भोजन वखते बेनश्रीबेने अति वात्सल्य भरेला गीतद्वारा भक्तिनी ऊर्मिओ व्यक्त करी
हती; ते वखते; माता उजमबा कहानकुंवरने केवी रीते रमाडता–जमाडता हशे, शुं जमाडता हशे,
कहानकुंवर आ स्थाने केवी पा–पा पगली मांडता हशे ने केवुं बोलता हशे–ए बधुं जाणे के ताद्रश थतुं
हतुं. गुरुदेवना मनमां पण पोताना मातानी अने बालपणनी स्मृतिओ तरवतरी हती.–भक्तिना आ
प्रसंगथी सौने आनंद थयो हतो.
नृत्य करे छे,–ईत्यादि द्रश्यो वडे सुंदर भक्ति थई हती.
आश्चर्यकारी भक्ति करावीने अद्भुत द्रश्यो उपस्थित कर्या हता...जेमां गुरुदेवनो जन्म, उजमबा
गोदमां लईने तेमने आशीर्वाद आपे छे, पारणे पोढाडे छे, ओवारणा ल्ये छे, कहानकुंवर नानी डगली
भरे छे, गोठणभर चाले छे, माता आशीर्वाद आपे छे ईत्यादि द्रश्यो देखीने भक्तोने अपार हर्ष थतो
हतो...एमांय सर्वोत्तम द्रश्य हतुं–माता आशीर्वाद आपे छे तेनुं! शुं आशीर्वाद आपे छे? बेटा तुं
आत्मानो रंगी थाजे...ने धर्मनो प्रभावक थाजे...”–एम माता आशीर्वाद आपे छे. आ प्रसंगे हाथमां
हाथ मिलावीने भक्ति करी रहेला बंने बहेनोनी अजोड जोडीने जोतां भक्तिनी उत्कृष्टता केवी होई
शके तेनो भास थतो हतो. अहा! माताना आशीर्वादनुं सर्वोत्तम द्रश्य तो भक्तो कदी नहि भूले.
माताना आशीर्वाद बाळक उपर वरसता होय,–ए वखतनुं वात्सल्यझरणुं दर्शकोने पण पावन करतुं
हतुं...अने खरेखर माताना वात्सल्यभर्या आशीर्वाद सुपुत्र कहानकुंवरे सफळ कर्या छे–ए देखीने
विशेष आनंद थतो हतो. जीवननी कोई विरल–क्षणे ज जोवा मळे एवा ए वखतनी भक्तिनां द्रश्यो
हतां. अहीं तो एक आशीर्वादनो ज प्रसंग संक्षेपमां लख्यो छे...बाकी ए वखतनी भक्तिमां तो एवा
एवा घणाय रंग–उमंगभर्या द्रश्यो जोवानुं सद्भाग्य सांपडयुं हतुं.
कहेता...गुरुदेवना श्रीमुखेथी तेमना बाळपणनी वार्ता सांभळीने आनंद थतो हतो...
गुरुदेवना जन्मधाममां, गुरुदेवना जन्मदिवसे अने गुरुदेवना ज सुहस्ते ‘बेसता वर्षनी बोणी’
मळतां बाळको खूब राजी थता.–अने, ज्ञानप्रभावना माटे मफत साहित्य वेंचवानी गुरुदेवने केटली
होंस छे–ते पण देखाई आवतुं हतुं.
बपोरना प्रवचन पछी सुंदर भक्ति थई हती...रात्रे जन्मगृहमां भक्ति थई हती. भक्तोनी बेसुमार
भीड वच्चे सुंदर भक्ति थई हती. आ रीते जन्मधाममां त्रण दिवसनो जन्मोत्सव घणा आनंदथी
ऊजवायो हतो...ने वैशाख सुद ४ना रोज पू. गुरुदेव पून: सोनगढ पधार्या हता.