પદ્મનંદીમુનિરાજ કહે છે કે અહા નાથ! કેવળજ્ઞાન પામીને દિવ્યધ્વનિવડે આપે ચૈતન્યનાં નિધાન
ખુલ્લાં કરીને અમને બતાવ્યા, જગત પાસે આપે ચૈતન્યનિધાન ખુલ્લાં મુકયા.–તો હવે કયો બુદ્ધિમાન
ભવ્યાત્મા છે કે જે રાજ્ય વગેરે વૈભવને તૂચ્છ તરણાં જેવા સમજીને ન છોડે? એવો કોણ છે કે જે
ચૈતન્યનિધાનને કોણ અંગીકાર ન કરે? પ્રભો! આપે બતાવેલા ચૈતન્યનિધાનને ઓળખતાં તેમાં
સન્મુખતા થાય છે, ચૈતન્યનિધાનની મહત્તા પાસે જગત આખાનો વૈભવ તૂચ્છ ભાસે છે.
છે, તેની શક્તિઓનું આ વર્ણન છે.
રાગથી આત્માને લાભ માનવો તે તો આત્માને રાગમય માનીને તેના ચૈતન્યજીવનને હણવા જેવું છે.
નાંખે છે. આવું જીવન તે જ સાચું જીવન છે. નેમિનાથ પ્રભુની સ્તુતિમાં કહે છે કે
જીવી જાણ્યું નેમનાથે જીવન...
શક્તિ છે. (ચાલુ)
મંદબુદ્ધિ છીએ, અમે તો વૃદ્ધ થઈ ગયા, અમે તો હજી
જુવાન છીએ, અમારા માથે ઘણાં કામનો બોજો છે–તેથી
અત્યારે આત્માની સમજણ કયાંથી થાય?–ભાઈ રે! બધા
આત્મા સ્વભાવે સરખાં છે, કોઈ આત્મા નાનો કે મોટો
નથી, અને પરનાં કામનો બોજો કોઈ આત્મા ઉપર છે જ
આત્માની સમજણ કરવી એ જ સૌએ કરવા જેવું મુખ્ય
કામ છે, ને જીવ જ્યારે કરવા માંગે ત્યારે થઈ શકે એવું
એ કામ છે. માટે “અમારાથી આ ન થઈ શકે” એવી બુદ્ધિ
છોડીને, અંદરથી આત્માની સમજણનો જિજ્ઞાસુ થઈને
તેનો પ્રયત્ન કર,–જેથી જન્મમરણના દુઃખસમુદ્રમાંથી તારો
ઉદ્ધાર થાય...